ΙΑ) Κλασικά λόγια σχετικά με την είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας

(Β) Λόγια σχετικά με την προσευχή στον Θεό και τη λατρεία του Θεού

11. Η προσευχή δεν είναι είδος τελετουργικού· πρόκειται για αληθινή επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού, και έχει βαθύ νόημα. Από τις προσευχές των ανθρώπων μπορούμε να δούμε πως υπηρετούν απευθείας τον Θεό· αν βλέπεις την προσευχή σαν τελετουργικό, τότε σίγουρα δεν θα υπηρετήσεις καλά τον Θεό. Αν οι προσευχές σου δεν γίνονται με σοβαρότητα ή ειλικρίνεια, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι, από τη σκοπιά του Θεού, εσύ ως άνθρωπος δεν υπάρχεις· σε αυτήν την περίπτωση, πώς μπορεί το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί πάνω σου; Το αποτέλεσμα θα είναι να νιώθεις εξουθενωμένος αφότου εργαστείς για κάποιο χρονικό διάστημα. Εφεξής, δίχως προσευχή δεν θα μπορείς να επιτελέσεις έργο. Η προσευχή είναι αυτή που αποφέρει έργο, και η προσευχή είναι αυτή που αποφέρει υπηρεσία. Αν είσαι άνθρωπος που ηγείται και υπηρετεί τον Θεό, όμως δεν έχεις αφοσιωθεί ποτέ στην προσευχή ούτε και έχεις υπάρξει ποτέ σοβαρός στις προσευχές σου, τότε, στο τέλος, ο τρόπος κατά τον οποίο υπηρετείς θα προκαλέσει την πτώση σου. [...] Αν μπορείς να έρχεσαι συχνά στην παρουσία του Θεού και μπορείς να προσεύχεσαι συχνά σ' Εκείνον, αυτό αποδεικνύει ότι συμπεριφέρεσαι στον Θεό ως Θεό. Αν συχνά αμελείς να προσευχηθείς, κι αντιθέτως ενεργείς μόνος σου και πίσω από την πλάτη Του, τότε δεν υπηρετείς τον Θεό· αντιθέτως, απλώς εκτελείς τις δικές σου δραστηριότητες. Ως εκ τούτου, δεν θα καταδικαστείς; Εξωτερικά, δεν θα φαίνεται σαν να έχεις κάνει κάτι που προκαλεί διαταραχή ούτε θα φαίνεται ότι έχεις βλασφημήσει τον Θεό, αλλά θα κάνεις απλώς τα δικά σου. Ενεργώντας έτσι, δεν διακόπτεις; Ακόμη κι αν, επιφανειακά, φαίνεται σαν να μην το κάνεις, στην ουσία αντιστέκεσαι στον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η σημασία και η πράξη της προσευχής» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

12. Αφότου ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους και τους έδωσε πνεύμα, τους όρισε ότι αν δεν απευθύνονται στον Θεό, δεν θα μπορέσουν να συνδεθούν με το Πνεύμα Του, με αποτέλεσμα να μη φτάνει στη γη το σήμα της «δορυφορικής τηλεόρασης» από τον ουρανό. Όταν ο Θεός δεν βρίσκεται πλέον μέσα στο πνεύμα των ανθρώπων, μένει μια θέση κενή για άλλα πράγματα, κ έτσι ο Σατανάς δράττεται της ευκαιρίας να εισχωρήσει. Όταν οι άνθρωποι επικοινωνούν με τον Θεό με την καρδιά τους, ο Σατανάς πανικοβάλλεται αμέσως και τρέπεται σε φυγή. Μέσα από τις εκκλήσεις των ανθρώπων, ο Θεός τους δίνει αυτό που χρειάζονται, όμως δεν «διαμένει» μέσα τους από την αρχή. Τους παρέχει συνεχώς βοήθεια, λόγων των εκκλήσεων τους, και οι άνθρωποι σκληραγωγούνται μέσω αυτής της εσωτερικής δύναμης, οπότε ο Σατανάς δεν τολμά να πλησιάσει και να «παίξει» όπως αυτός θέλει. Έτσι, οι άνθρωποι είναι συνεχώς συνδεδεμένοι με το Πνεύμα του Θεού, και ο Σατανάς δεν τολμά να έρθει και να ενοχλήσει. Χωρίς την ενόχληση του Σατανά, όλες οι ζωές των ανθρώπων είναι φυσιολογικές και ο Θεός έχει τη δυνατότητα να εργαστεί μέσα τους, χωρίς εμπόδια. Έτσι, αυτό που ο Θεός θέλει να κάνει, μπορεί να επιτευχθεί μέσω των ανθρώπων.

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 17» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

13. (Επιλεγμένα αποσπάσματα από τον λόγο του Θεού)

Σχετικά με την πράξη της προσευχής

Δεν δίνετε προσοχή στην προσευχή στην καθημερινότητά σας. Οι άνθρωποι πάντα παράβλεπαν την προσευχή. Στο παρελθόν οι προσευχές τους ήταν απλώς διεκπεραιωτικές και χαζολογούσαν και κανείς τους δεν αφιέρωσε ποτέ την καρδιά του ενώπιον του Θεού ούτε κι αληθινά προσευχήθηκε στον Θεό. Οι άνθρωποι προσεύχονται στον Θεό μονάχα όταν κάτι τους συμβαίνει. Μέσα σ' όλο αυτό το διάστημα, έχετε ποτέ προσευχηθεί πραγματικά στον Θεό; Έχετε ποτέ δακρύσει από πόνο ενώπιον του Θεού; Έχετε ποτέ φτάσει να γνωρίσετε τον εαυτό σας ενώπιον του Θεού; Είχατε ποτέ μια εγκάρδια προσευχή με τον Θεό; Η προσευχή γίνεται πράξη βαθμιαία: Αν γενικά δεν προσεύχεσαι στο σπίτι, τότε δεν θα έχεις τρόπο να προσευχηθείς στην εκκλησία και αν δεν προσευχηθείς κανονικά στις μικρές συνάξεις, τότε θα είσαι ανίκανος να προσευχηθείς κατά τη διάρκεια μεγάλων συνάξεων. Αν συνήθως δεν προσεγγίζεις τον Θεό ή δεν αναλογίζεσαι τα λόγια του Θεού, τότε δεν θα έχεις τίποτα να πεις όταν είναι καιρός να προσευχηθείς - και ακόμα κι αν προσεύχεσαι, θα είναι μόνο στα λόγια· δεν θα προσεύχεσαι πραγματικά.

Τι σημαίνει να προσεύχεσαι πραγματικά; Σημαίνει να βγαίνουν τα λόγια μέσα από την καρδιά σου προς τον Θεό και να είσαι σε επαφή με τον Θεό έχοντας καταλάβει το θέλημά Του και βασιζόμενος στα λόγια Του· σημαίνει να αισθάνεσαι ιδιαίτερα κοντά στον Θεό, να αισθάνεσαι ότι είναι μπροστά σου και ότι έχεις κάτι να Του πεις· και σημαίνει να ακτινοβολείς έντονα μέσα στην καρδιά σου και να αισθάνεσαι ότι ο Θεός είναι ιδιαίτερα αγαπητός. Θα νιώσεις ιδιαίτερα εμπνευσμένος κι αφού ακούσουν τα λόγια σου, οι αδελφοί κι οι αδελφές σου θα αισθάνονται ικανοποιημένοι, θα αισθάνονται ότι οι λέξεις που λες είναι οι λέξεις μέσα στις καρδιές τους, οι λέξεις που εύχονται να πουν κι αυτό που λες αντιπροσωπεύει αυτό που θέλουν να πουν. Αυτή είναι η σημασία του να προσεύχεσαι πραγματικά. Αφού προσευχηθείς πραγματικά, στην καρδιά σου θα αισθανθείς ειρήνη και ικανοποίηση· η δύναμη να αγαπάς τον Θεό θα υψωθεί και θα νιώθεις ότι τίποτα σε ολόκληρη τη ζωή σου δεν είναι πιο αξιόλογο ή σημαντικό από το να αγαπάς τον Θεό· και όλα αυτά θα αποδείξουν ότι οι προσευχές σου ήταν αποτελεσματικές. Έχεις ποτέ προσευχηθεί με τέτοιο τρόπο;

Και τι συμβαίνει με το περιεχόμενο των προσευχών; Πρέπει να προσεύχεσαι, βήμα-βήμα, σύμφωνα με την πραγματική σου κατάσταση και με αυτό που πρέπει να γίνει από το Άγιο Πνεύμα, και θα πρέπει να είσαι σε επαφή με τον Θεό σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο. Όταν αρχίζεις να λες τις προσευχές σου, δώσε πρώτα την καρδιά σου στον Θεό. Μην επιχειρήσεις να καταλάβεις το θέλημα του Θεού· προσπάθησε μόνο να πεις τις λέξεις μέσα από την καρδιά σου προς τον Θεό. Όταν βρίσκεσαι ενώπιον του Θεού, μίλα κατ' αυτόν τον τρόπο: «Ω Θεέ! Μόλις σήμερα συνειδητοποιώ ότι συνήθιζα να σε παρακούω. Είμαι πραγματικά διεφθαρμένος και ελεεινός. Πριν, έχανα το χρόνο μου· από σήμερα θα ζω για Σένα, θα ζήσω μια ζωή με νόημα και θα ικανοποιώ το θέλημά Σου. Θα ήθελα το Πνεύμα Σου πάντα να εργάζεται μέσα μου και πάντα να με φωτίζει και να με διαφωτίζει, ώστε να μπορώ να γίνω ισχυρός κι ακλόνητος μάρτυρας ενώπιόν Σου, επιτρέποντας στον Σατανά να δει τη δόξα Σου, τη μαρτυρία Σου και την απόδειξη του θριάμβου Σου μέσα μας.» Όταν προσευχηθείς με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου θα απελευθερωθεί τελείως, έχοντας προσευχηθεί με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου θα είναι πιο κοντά στον Θεό κι αν συχνά προσεύχεσαι κατ' αυτόν τον τρόπο, το Άγιο Πνεύμα θα εργάζεται αναπόφευκτα μέσα σου. Εάν πάντα επικαλείσαι τον Θεό με αυτόν τον τρόπο και δίνεις την υπόσχεσή σου ενώπιον του Θεού, θα έρθει η ημέρα που η υπόσχεσή σου μπορεί να γίνει αποδεκτή ενώπιον του Θεού, όταν η καρδιά σου και ολόκληρη η ύπαρξή σου θα ληφθούν από τον Θεό και τελικά θα οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Η προσευχή είναι υψίστης σημασίας για εσάς. Όταν προσεύχεσαι, λαμβάνεις το έργο του Αγίου Πνεύματος, η καρδιά σου συγκινείται κατ' αυτόν τον τρόπο από τον Θεό κι η δύναμη της αγάπης για τον Θεό ξεπηδά από μέσα σου. Αν δεν προσεύχεσαι με την καρδιά σου, αν δεν ανοίξεις την καρδιά σου για να έρθεις σε επαφή με τον Θεό, τότε ο Θεός δεν θα έχει τρόπο να εργάζεται μέσα σου. Εάν, αφού προσευχηθείς, έχεις πει όλα τα λόγια μέσα από την καρδιά σου και το Πνεύμα του Θεού δεν έχει εργαστεί, αν δεν αισθάνεσαι εμπνευσμένος μέσα σου, τότε αυτό δείχνει ότι η καρδιά σου δεν είναι ειλικρινής, ότι τα λόγια σου δεν είναι αληθινά κι είναι ακόμα ακάθαρτα. Εάν, αφού προσευχηθείς, είσαι ικανοποιημένος, τότε οι προσευχές σου έγιναν αποδεκτές από τον Θεό και το Πνεύμα του Θεού εργάστηκε μέσα σου. Ως κάποιος που υπηρετεί ενώπιον του Θεού, δεν μπορείς να υπάρχεις χωρίς προσευχές. Αν βλέπεις αληθινά τη συναναστροφή με τον Θεό ως κάτι που έχει νόημα και αξία, μπορείς να απαρνηθείς την προσευχή; Κανείς δεν μπορεί να είναι χωρίς κοινωνία με τον Θεό. Χωρίς προσευχή, ζεις κατά σάρκα, ζεις στα δεσμά του Σατανά· χωρίς αληθινή προσευχή, ζεις υπό την επιρροή του σκότους. Ελπίζω ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούν αληθινά να προσεύχονται κάθε μία μέρα. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι προσκόλληση στο δόγμα, αλλά ένα αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί. Είσαι πρόθυμος να παραιτηθείς από λίγο ύπνο και ικανοποίηση, λέγοντας τις πρωινές προσευχές την αυγή και στη συνέχεια απολαμβάνοντας τα λόγια του Θεού; Εάν προσεύχεσαι και τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού, με αυτόν τον τρόπο, με μια καθαρή καρδιά, τότε θα είσαι περισσότερο αποδεκτός από τον Θεό. Αν το κάνεις αυτό καθημερινά, κάνοντας πράξη το δόσιμο της καρδιάς σου στον Θεό κάθε μέρα κι ερχόμενος σε επαφή με τον Θεό, τότε η γνώση σου για τον Θεό είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί και θα είστε σε καλύτερη θέση να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού. Πρέπει να λες: «Ω Θεέ! Επιθυμώ να εκπληρώνω το καθήκον μου. Για να μπορείς να δοξάζεσαι μέσα μας και να απολαύσεις τη μαρτυρία μέσα μας, σε αυτήν την ομάδα ανθρώπων, δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να αφιερώσω όλη την ύπαρξή μου σε Εσένα. Σε παρακαλώ να εργάζεσαι μέσα σε εμάς, για να μπορώ πραγματικά να σε αγαπώ και να σε ικανοποιήσω και να σε καταστήσω τον στόχο που επιδιώκω.» Όταν είσαι κάτοχος αυτού του φορτίου, ο Θεός σίγουρα θα σε οδηγήσει στην τελείωση· δεν πρέπει μόνο να προσεύχεσαι για χάρη του εαυτού σου, αλλά και για χάρη της εκτέλεσης του θελήματος του Θεού και για χάρη της αγάπης προς Αυτόν. Αυτό είναι το πιο αληθινό είδος προσευχής. Προσεύχεσαι ώστε να κάνεις το θέλημα του Θεού;

Πριν, δεν γνωρίζατε πώς να προσευχηθείτε και παραβλέπατε την προσευχή. Σήμερα, πρέπει να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να εκπαιδευτείτε στην προσευχή. Αν δεν μπορείς να επιστρατεύσεις τη δύναμη μέσα σου για ν' αγαπήσεις τον Θεό, τότε πώς μπορείς να προσευχηθείς; Πρέπει να πεις: «Ω Θεέ! Η καρδιά μου είναι ανίκανη να Σε αγαπά πραγματικά, θέλω να Σε αγαπήσω, αλλά μου λείπει η δύναμη. Τι πρέπει να κάνω; Εύχομαι να μου ανοίξεις τα μάτια του πνεύματός μου, εύχομαι το Πνεύμα Σου να αγγίξει την καρδιά μου, έτσι ώστε ενώπιόν Σου να είμαι απαλλαγμένος από όλες τις παθητικές καταστάσεις και χωρίς περιορισμούς από οποιονδήποτε άνθρωπο, ουσία ή πράγμα· Εναπόθεσα εντελώς γυμνή την καρδιά μου ενώπιον Σου, ούτως ώστε ολόκληρη η ύπαρξή μου να αφιερωθεί μπροστά Σου και μπορείς να με δοκιμάσεις με όποιον τρόπο θελήσεις. Τώρα δεν σκέφτομαι τις προοπτικές μου, ούτε δεσμεύομαι από τον θάνατο. Χρησιμοποιώντας την καρδιά μου που Σε αγαπά, θέλω να αναζητήσω την οδό της ζωής. Όλα τα πράγματα και τα γεγονότα είναι στα χέρια Σου, η μοίρα μου είναι στα χέρια Σου και, επιπλέον, η ζωή μου ελέγχεται από τα χέρια Σου. Τώρα επιδιώκω την αγάπη Σου κι ανεξάρτητα από το αν με αφήσεις να Σε αγαπώ, ανεξάρτητα από το πώς παρεμβαίνει ο Σατανάς, είμαι αποφασισμένος να Σε αγαπώ.» Όταν αντιμετωπίζεις τέτοια πράγματα, προσεύχεσαι με αυτόν τον τρόπο. Αν το κάνεις κάθε μέρα, η δύναμη να αγαπάς τον Θεό σταδιακά θα αυξάνεται.

Πώς κάποιος εισέρχεται στην πραγματική προσευχή;

Ενώ προσεύχεσαι, η καρδιά σου πρέπει να είναι ειρηνική ενώπιον του Θεού και πρέπει να είναι ειλικρινής. Έρχεσαι αληθινά σε επαφή με τον Θεό και προσεύχεσαι με τον Θεό· δεν πρέπει να εξαπατάς τον Θεό χρησιμοποιώντας λόγια που ακούγονται ωραία. Η προσευχή πρέπει να επικεντρώνεται γύρω από αυτό που ο Θεός επιθυμεί να ολοκληρώσει σήμερα. Ζήτησε από τον Θεό να σου φέρει μεγαλύτερη φώτιση και διαφώτιση και φέρε την πραγματική κατάσταση και τα προβλήματά σου ενώπιον του Θεού, για να προσευχηθείς και να δώσεις υπόσχεση ενώπιον του Θεού. Η προσευχή δεν είναι το να ακολουθείς μια διαδικασία, αλλά η αναζήτηση του Θεού χρησιμοποιώντας την πίστη σου. Ζήτησε από τον Θεό να προστατεύσει την καρδιά σου, καθιστώντας την ικανή να είναι συχνά εν ειρήνη ενώπιον του Θεού, καθιστώντας εσένα σε θέση να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να περιφρονείς τον εαυτό σου και να απαρνηθείς τον εαυτό σου στο περιβάλλον που έχει ορίσει ο Θεός για εσένα, επιτρέποντάς σου έτσι να έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό και κάνοντάς σε κάποιον που πραγματικά αγαπάει τον Θεό.

Ποια είναι η σημασία της προσευχής;

Η προσευχή είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος συνεργάζεται με τον Θεό, είναι ένα μέσο με το οποίο ο άνθρωπος στρέφεται προς τον Θεό και είναι η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος συγκινείται από το Πνεύμα του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι εκείνοι που ζουν χωρίς προσευχή, είναι νεκροί χωρίς πνεύμα, απόδειξη ότι στερούνται τις νοητικές ικανότητες να συγκινηθούν από τον Θεό. Δίχως προσευχή, οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να επιτύχουν μια κανονική πνευματική ζωή, είναι πολύ λιγότερο δε σε θέση να ακολουθήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· χωρίς την προσευχή διακόπτουν τη σχέση τους με τον Θεό και δεν είναι σε θέση να λάβουν την αποδοχή του Θεού. Όντας κάποιος που πιστεύει στο Θεό, όσο περισσότερο προσεύχεσαι, τόσο πιο πολύ συγκινείσαι από τον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και είναι πιο ικανοί να λάβουν την πιο πρόσφατη διαφώτιση από τον Θεό· ως αποτέλεσμα αυτού, μόνο άνθρωποι όπως αυτοί μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση, το συντομότερο δυνατόν, από το Άγιο Πνεύμα.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί με την προσευχή;

Οι άνθρωποι είναι σε θέση να φέρουν εις πέρας την πράξη της προσευχής και να κατανοήσουν τη σημασία της προσευχής, αλλά το αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί με την προσευχή δεν είναι απλή υπόθεση. Η προσευχή δεν συνίσταται στο να περατώσουμε τις τυπικότητες ή να ακολουθήσουμε τη διαδικασία ή να απαγγείλουμε τα λόγια του Θεού, ούτως ειπείν, η προσευχή δεν σημαίνει να παπαγαλίζεις λέξεις και να αντιγράφεις άλλους. Στην προσευχή, πρέπει να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό, να μοιραστείς τα λόγια της καρδιάς σου με τον Θεό, ώστε να μπορείς να συγκινηθείς από τον Θεό. Για να είναι οι προσευχές σου αποτελεσματικές, τότε πρέπει να βασίζονται στην ανάγνωση των λόγων του Θεού. Μόνο με προσευχή εν μέσω των λόγων του Θεού θα μπορέσεις να λάβεις περισσότερη φώτιση και διαφώτιση. Η απόδειξη της αληθινής προσευχής είναι να έχεις μια καρδιά που λαχταράει τις απαιτήσεις του Θεού και είναι πρόθυμη να εκπληρώσει αυτές τις απαιτήσεις· θα είσαι σε θέση να μισείς όλα όσα μισεί ο Θεός, βάσει των οποίων θα έχεις γνώση και θα ξέρεις και θα σου ξεδιαλυθούν οι αλήθειες που εξηγούνται από τον Θεό. Έχοντας την απόφαση, την πίστη και τη γνώση και ένα μονοπάτι μέσω του οποίου θα κάνεις πράξη αφού προσεύχεσαι - μόνο αυτή είναι αληθινή προσευχή και μόνο αυτή η προσευχή μπορεί να είναι αποτελεσματική. Ωστόσο, η προσευχή πρέπει να οικοδομηθεί πάνω στα θεμέλια της απόλαυσης των λόγων του Θεού και της κοινωνίας με τον Θεό μέσα από τα λόγια Του, η καρδιά σου να μπορεί να αναζητήσει τον Θεό και να είναι ειρηνική ενώπιον του Θεού. Αυτή η προσευχή έχει ήδη φτάσει στο σημείο της αληθινής κοινωνίας με το Θεό.

Βασικές γνώσεις σχετικά με την προσευχή:

1. Μη λες στα τυφλά ό,τι σου έρχεται στο νου. Πρέπει να υπάρχει ένα βάρος μέσα στην καρδιά σου, δηλαδή, πρέπει να έχεις έναν στόχο όταν προσεύχεσαι.

2. Οι προσευχές σου πρέπει να περιέχουν τα λόγια του Θεού· πρέπει να βασίζονται στα λόγια του Θεού.

3. Όταν προσεύχεσαι, δεν μπορείς να αναμασάς τα παλιά. Δεν πρέπει να αναφέρεις πράγματα που είναι ξεπερασμένα. Θα πρέπει να εκπαιδεύσεις ειδικά τον εαυτό σου ώστε να λες τα τρέχοντα λόγια του Αγίου Πνεύματος· μόνο τότε θα μπορέσεις να συνδεθείς με τον Θεό.

4. Η ομαδική προσευχή πρέπει να επικεντρώνεται γύρω από έναν πυρήνα, ο οποίος πρέπει να είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος σήμερα.

5. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν πώς να προσεύχονται για τους άλλους. Πρέπει να βρουν εκείνα από τα λόγια του Θεού για τα οποία θέλουν να προσευχηθούν, βάσει των οποίων πρέπει να νιώθουν ένα βάρος και για τα οποία πρέπει συχνά να προσεύχονται. Αυτή είναι μια εκδήλωση ενδιαφέροντος για το θέλημα του Θεού.

Η προσωπική ζωή της προσευχής βασίζεται στην κατανόηση της σημασίας της προσευχής και της βασικής γνώσης της προσευχής. Ο άνθρωπος πρέπει συχνά να προσεύχεται για τα ελαττώματά του στην καθημερινή του ζωή και πρέπει να προσεύχεται πάνω στο θεμέλιο της γνώσης των λόγων του Θεού για να επιφέρει αλλαγές στη διάθεση της ζωής του. Ο καθένας πρέπει να καθιερώσει τη δική του ζωή της προσευχής, πρέπει να προσεύχεται μέσω της γνώσης που βασίζεται στα λόγια του Θεού, να προσεύχεται για να αναζητήσει τη γνώση του έργου του Θεού. Τοποθέτησε τις πραγματικές σου περιστάσεις ενώπιον του Θεού και να είσαι ρεαλιστής και να μην δίνεις σημασία στη μέθοδο· το κλειδί είναι να αποκτήσεις μια πραγματική γνώση και να δοκιμάσεις πραγματικά τα λόγια του Θεού. Όποιος επιδιώκει την είσοδο στην πνευματική ζωή πρέπει να μπορεί να προσεύχεται με πολλούς τρόπους. Η σιωπηλή προσευχή, ο συλλογισμός των λόγων του Θεού, η γνωριμία με το έργο του Θεού και ούτω καθεξής. Αυτό το στοχευμένο έργο κοινωνίας συμβαίνει για να πετύχεις την είσοδο στην κανονική πνευματική ζωή, κάνοντας τη δική σου κατάσταση ενώπιον του Θεού ολοένα και καλύτερη και επιφέροντας ακόμα μεγαλύτερη πρόοδο στη ζωή σου. Εν ολίγοις, ό,τι κάνεις - είτε τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού, είτε προσεύχεσαι σιωπηλά ή το δηλώνεις φωναχτά - συμβαίνει ώστε να δεις πιο ξεκάθαρα τα λόγια του Θεού και το έργο Του κι αυτό που θέλει να επιτύχει μέσα σου. Το πιο σημαντικό είναι να φτάσεις στα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός και να πας τη ζωή σου στο επόμενο επίπεδο. Το ελάχιστο επίπεδο που ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους είναι να μπορούν να ανοίξουν τις καρδιές τους σε Αυτόν. Εάν ο άνθρωπος δίνει την αληθινή καρδιά του στον Θεό και λέει στον Θεό τι πραγματικά βρίσκεται μέσα στην καρδιά του, τότε ο Θεός είναι πρόθυμος να εργαστεί στον άνθρωπο. Ο Θεός δεν θέλει τη μπερδεμένη καρδιά του ανθρώπου, αλλά την καθαρή και ειλικρινή καρδιά του. Εάν ο άνθρωπος δεν μιλάει πραγματικά από την καρδιά του στον Θεό, τότε ο Θεός δεν συγκινεί την καρδιά του ανθρώπου, ούτε εργάζεται μέσα σε αυτόν. Έτσι, το πιο σημαντικό πράγμα για να προσεύχεσαι είναι να μιλάς με τα λόγια της αληθινής σου καρδιάς στον Θεό, λέγοντας στον Θεό τις ατέλειες ή την ανυπάκουη διάθεσή σου και να ανοίγεσαι στον Θεό. Μόνο τότε ο Θεός θα ενδιαφέρεται για τις προσευχές σου· εάν όχι, τότε ο Θεός θα κρύψει το πρόσωπό Του από εσένα. Το ελάχιστο κριτήριο για την προσευχή είναι ότι πρέπει να είσαι σε θέση να κρατάς την καρδιά σου ειρηνική ενώπιον του Θεού και δεν πρέπει να απομακρύνεσαι από τον Θεό. Ίσως, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν έχεις κερδίσει μια νεότερη ή υψηλότερη θεώρηση, αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσεις την προσευχή για να κρατήσεις τα πράγματα όπως είναι· δεν μπορείς να οπισθοδρομήσεις. Αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να επιτύχεις. Εάν δεν μπορείς να πετύχεις ούτε κι αυτό, τότε αποδεικνύεται ότι η πνευματική σου ζωή δεν έχει μπει στο σωστό δρόμο. Ως αποτέλεσμα αυτού, δεν είσαι σε θέση να διατηρήσεις το αρχικό όραμά σου και αποστερείσαι την πίστη σου στον Θεό και η υπόσχεσή σου ακολούθως εξαφανίζεται. Η είσοδός σου στην πνευματική ζωή χαρακτηρίζεται από το αν οι προσευχές σου έχουν εισέλθει στο σωστό δρόμο. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να εισέλθουν σε αυτή την πραγματικότητα, πρέπει όλοι να κάνουν το έργο της συνειδητής εκπαίδευσης τους στην προσευχή, όχι να περιμένουν παθητικά, αλλά συνειδητά επιδιώκοντας να τους αγγίξει το Άγιο Πνεύμα. Μόνο τότε θα είναι άνθρωποι που πραγματικά αναζητούν τον Θεό.

Όταν αρχίζεις να προσεύχεσαι πρέπει να είσαι ρεαλιστικός και δεν πρέπει να υπερβαίνεις τον εαυτό σου· δεν μπορείς να έχεις υπερβολικές απαιτήσεις, ελπίζοντας ότι μόλις ανοίξεις το στόμα σου θα σε αγγίξει το Άγιο Πνεύμα, θα διαφωτιστείς και θα φωτιστείς, και θα σου απονεμηθεί περισσή χάρη. Αυτό είναι αδύνατον, ο Θεός δεν κάνει πράγματα τα οποία είναι υπερφυσικά. Ο Θεός ολοκληρώνει τις προσευχές των ανθρώπων στον δικό Του χρόνο και μερικές φορές δοκιμάζει την πίστη σου για να δει αν είσαι πιστός ενώπιον Του. Όταν προσεύχεσαι πρέπει να έχεις πίστη, επιμονή και αποφασιστικότητα. Όταν αρχίζουν να εκπαιδεύονται στην προσευχή, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αισθάνονται ότι έχουν συγκινηθεί από το Άγιο Πνεύμα και έτσι αποθαρρύνονται. Αυτό δεν αρκεί! Πρέπει να έχεις επιμονή, πρέπει να εστιάσεις στην αίσθηση του αγγίγματος του Αγίου Πνεύματος και στην αναζήτηση και εξερεύνηση. Μερικές φορές, το μονοπάτι στο οποίο ενεργείς είναι το εσφαλμένο· μερικές φορές, τα κίνητρά σου και οι αντιλήψεις σου δεν είναι σε θέση να παραμείνουν σταθερές ενώπιον του Θεού και έτσι το Πνεύμα του Θεού δεν σε συγκινεί. Επίσης υπάρχουν και αυτοί οι καιροί που ο Θεός εξετάζει εάν είσαι πιστός ή όχι. Με λίγα λόγια, πρέπει να αφιερώσεις περισσότερη προσπάθεια για την εκπαίδευσή σου. Αν ανακαλύψεις ότι το μονοπάτι στο οποίο ενεργείς αποκλίνει, μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο που προσεύχεσαι. Υπό τον όρο ότι πραγματικά αναζητάς και επιθυμείς να λάβεις, τότε το Άγιο Πνεύμα σίγουρα θα σε μεταφέρει σε αυτή την πραγματικότητα. Μερικές φορές προσεύχεσαι με ειλικρίνεια αλλά δεν αισθάνεσαι σαν να έχεις συγκινηθεί ιδιαίτερα. Σε στιγμές όπως αυτές, πρέπει να βασίζεσαι στην πίστη σου και να δείχνεις εμπιστοσύνη ότι ο Θεός βλέπει τις προσευχές σου· πρέπει να επιμένεις στις προσευχές σου.

Πρέπει να είσαι ειλικρινής και πρέπει να προσεύχεσαι για να απαλλαγείς από την πονηριά στην καρδιά σου. Καθώς χρησιμοποιείς την προσευχή για να εξαγνιστείς όποτε χρειάζεται, και τη χρησιμοποιείς για να σε αγγίξει το Πνεύμα του Θεού, η διάθεσή σου θα αλλάζει σταδιακά. Η αληθινή πνευματική ζωή είναι μια ζωή προσευχής και είναι μια ζωή που την αγγίζει το Άγιο Πνεύμα. Η διαδικασία της επαφής με το Άγιο Πνεύμα είναι η διαδικασία αλλαγής της διάθεσης του ανθρώπου. Μια ζωή την οποία δεν άγγιξε το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μια πνευματική ζωή, είναι ακόμα μια θρησκευτική τελετουργία· μόνο εκείνοι που συχνά τους αγγίζει το Άγιο Πνεύμα και έχουν φωτιστεί και διαφωτιστεί από το Άγιο Πνεύμα, είναι άνθρωποι που έχουν εισέλθει στην πνευματική ζωή. Η διάθεση του ανθρώπου αλλάζει διαρκώς καθώς προσεύχεται κι όσο περισσότερο συγκινείται από το Πνεύμα του Θεού, τόσο πιο ενεργητικός και υπάκουος είναι. Έτσι, επίσης, η καρδιά του θα καθαρθεί βαθμιαία, μετά από τη σταδιακή αλλαγή της διάθεσής του. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αληθινής προσευχής.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

14. Παρόλο που όταν οι άνθρωποι γονατίζουν για να προσευχηθούν, μιλούν στον Θεό σε ένα άυλο βασίλειο, εσύ πρέπει να κατανοήσεις ξεκάθαρα ότι οι προσευχές τους είναι επίσης ένα είδος διαύλου μέσω του οποίου μπορούν να δεχθούν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται και αναζητούν ενόσω βρίσκονται στη σωστή κατάσταση, ταυτόχρονα θα εργάζεται και το Άγιο Πνεύμα. Πρόκειται για ένα είδος αρμονικής συνεργασίας μεταξύ Θεού και ανθρωπότητας από δύο διαφορετικές σκοπιές· με άλλα λόγια, ο Θεός βοηθά τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν ορισμένα ζητήματα. Είναι ένα είδος συνεργασίας εκ μέρους των ανθρώπων όταν έρχονται ενώπιον του Θεού· είναι επίσης ένα είδος μεθόδου με την οποία ο Θεός σώζει και οδηγεί στην κάθαρση τους ανθρώπους. Επιπλέον, πρόκειται για το μονοπάτι της ορθής εισόδου των ανθρώπων στη ζωή, και δεν είναι κάποιο είδος τελετής. Η προσευχή δεν περιορίζεται απλώς στην τόνωση του ενθουσιασμού των ανθρώπων· αν ήταν μονάχα αυτό, τότε θα αρκούσε απλώς να ακολουθεί κανείς τη διαδικασία μηχανικά και να αναφωνεί κάποια ρητά, και δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη να ζητήσει το οτιδήποτε, καμία ανάγκη για λατρεία ή ευσέβεια. Το νόημα της προσευχής είναι εξαιρετικά βαθύ! Αν προσεύχεσαι συχνά και γνωρίζεις πώς να προσεύχεσαι -προσευχόμενος συχνά με υποταγή και λογική- τότε η εσωτερική σου κατάσταση θα είναι πάντοτε ορθή. Αν εκφωνείς συχνά αυτά τα ρητά ενώ προσεύχεσαι, χωρίς να έχεις το παραμικρό φορτίο και χωρίς να συλλογίζεσαι ποια από αυτά που λες στην προσευχή είναι λογικά, ποια λόγια σου είναι παράλογα και ποιος τρόπος ομιλίας δεν αποτελεί αληθινή λατρεία, και αν δεν είσαι ποτέ σοβαρός ως προς αυτά τα ζητήματα, τότε οι προσευχές σου δεν θα έχουν επιτυχία κι εσύ θα έχεις πάντα μια μη κανονική εσωτερική κατάσταση· ποτέ δεν θα διεισδύσεις ιδιαίτερα στα διδάγματα του τι είναι κανονική λογική, τι είναι κανονική υποταγή, τι είναι αληθινή λατρεία και ποια θα πρέπει να είναι η στάση σου στην προσευχή. Όλα αυτά είναι λεπτά ζητήματα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η σημασία και η πράξη της προσευχής» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

15. Οι προσευχές σας στον Θεό στερούνται λογικής πάρα πολύ συχνά· πάντα προσεύχεστε με το ακόλουθο ύφος: «Ω, Θεέ μου! Εφόσον μου επέτρεψες να εκτελέσω το εν λόγω καθήκον, πρέπει να φροντίσεις να είναι πρέποντα όλα όσα κάνω, ώστε να μη διακοπεί το έργο Σου και να μη ζημιωθούν τα συμφέροντα της οικογένειας του Θεού. Πρέπει να με προστατεύσεις...» Μια τέτοια προσευχή είναι υπερβολικά παράλογη, έτσι δεν είναι; [...] Κοιτάξτε τις προσευχές του Κυρίου Ιησού (παρόλο που οι προσευχές Του δεν αναφέρονται εδώ για να ωθήσουν τους ανθρώπους να κάνουν υποθέσεις για τη σκοπιά ή τη θέση Του): Στον κήπο της Γεθσημανή, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν...» Δηλαδή «Εάν μπορεί να γίνει». Αυτό ειπώθηκε κατά τη διάρκεια συζήτησης· δεν είπε «Σε ικετεύω». Με υποτακτική καρδιά και σε υποτακτική κατάσταση, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ' εμού το ποτήριον τούτο· πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ' ως συ» (Κατά Ματθαίον 26:39). Έτσι προσευχήθηκε τις δύο πρώτες φορές, ενώ την τρίτη προσευχήθηκε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Έχοντας κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού Πατέρα, είπε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Ήταν σε θέση να υποταχθεί ολοκληρωτικά, δίχως να κάνει καμία προσωπική επιλογή. Είπε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ' εμού το ποτήριον τούτο». Τι σήμαινε αυτό; Προσευχήθηκε κατ' αυτόν τον τρόπο επειδή αναλογίστηκε το τεράστιο μαρτύριο του να αιμορραγεί πάνω στον σταυρό έως την τελευταία Του πνοή -κι αυτό έθιγε το ζήτημα του θανάτου- καθώς και επειδή δεν είχε κατανοήσει ακόμη εξ ολοκλήρου τις προθέσεις του Θεού Πατέρα. Δεδομένου ότι ήταν σε θέση να προσευχηθεί κατ' αυτόν τον τρόπο, παρά τη σκέψη του μαρτυρίου της σταύρωσης, ήταν πράγματι πολύ υποτακτικός. Ο τρόπος προσευχής Του ήταν κανονικός· δεν πρότεινε κανέναν όρο στην προσευχή Του, ούτε και είπε ότι το ποτήρι έπρεπε να απομακρυνθεί. Αντίθετα, ο σκοπός Του ήταν να αναζητήσει τις προθέσεις του Θεού σε μια κατάσταση που δεν κατανοούσε. Την πρώτη φορά που προσευχήθηκε, δεν κατανοούσε πλήρως τις προθέσεις του Θεού Πατέρα και είπε: «Εάν ήναι δυνατόν... ουχί ως εγώ θέλω, αλλ' ως συ». Είχε προσευχηθεί στον Θεό σε κατάσταση υποταγής. Τη δεύτερη φορά, προσευχήθηκε με τον ίδιο τρόπο. Συνολικά, προσευχήθηκε τρεις φορές (φυσικά, οι τρεις αυτές προσευχές δεν έλαβαν χώρα σε τρεις μόνο ημέρες), και στην τελευταία Του προσευχή έφτασε στο σημείο να κατανοήσει ολοκληρωτικά τις προθέσεις του Θεού, κατόπιν του οποίου δεν ικέτευσε πλέον για τίποτα. Στις δύο πρώτες προσευχές Του, αναζήτησε σε κατάσταση υποταγής. Ωστόσο, οι άνθρωποι απλώς δεν προσεύχονται κατ' αυτόν τον τρόπο. Στις προσευχές τους, λένε: «Θεέ μου, Σε ικετεύω να κάνεις τούτο κι εκείνο, Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις πάνω σε τούτο και σ' εκείνο και Σε ικετεύω να προετοιμάσεις τις συνθήκες για μένα...» Ίσως να μην προετοιμάσει κατάλληλες συνθήκες για σένα και να σε αφήσει να υποστείς κακουχίες. Εάν οι άνθρωποι έλεγαν πάντα: «Θεέ μου, Σου ζητώ να κάνεις προετοιμασίες για μένα και να μου δώσεις δύναμη». Το να προσεύχεται κανείς κατ' αυτόν τον τρόπο είναι τόσο παράλογο! Όταν προσεύχεσαι, πρέπει να είσαι λογικός και πρέπει να το κάνεις με την προϋπόθεση ότι υποτάσσεσαι. Μην οριοθετείς τις προσευχές σου. Προτού καν αρχίσεις να προσεύχεσαι, ήδη οριοθετείς κατ' αυτόν τον τρόπο: Πρέπει να ικετεύσω τον Θεό και να Τον καταφέρω να κάνει τούτο κι εκείνο. Αυτός ο τρόπος προσευχής είναι τόσο παράλογος.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η σημασία και η πράξη της προσευχής» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

16. Μερικές φορές, την ώρα που απολαμβάνεις τα λόγια του Θεού, το πνεύμα σου αγγίζεται και νοιώθεις ότι δεν μπορείς παρά να αγαπάς τον Θεό, ότι έχεις μεγάλη δύναμη μέσα σου και ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να το παραμερίσεις. Αν νοιώθεις έτσι, τότε σε έχει αγγίξει το Πνεύμα του Θεού, η καρδιά σου έχει στραφεί ολοκληρωτικά στον Θεό και θα προσευχηθείς στον Θεό λέγοντας: «Θεέ μου! Στ' αλήθεια, μας έχεις προκαθορίσει και επιλέξει Εσύ. Η δόξα Σου με κάνει υπερήφανο, και αισθάνομαι υπέροχα που είμαι ένας από τον λαό Σου. Θα δαπανήσω και θα δώσω τα πάντα για να κάνω το θέλημά Σου, και θα αφιερώσω όλα τα χρόνια μου και μια ολόκληρη ζωή προσπαθειών σε Εσένα». Αν προσεύχεσαι κατ' αυτόν τον τρόπο, μέσα στην καρδιά σου θα έχεις αστείρευτη αγάπη και αληθινή υπακοή προς τον Θεό. Έχεις βιώσει ποτέ μια τέτοια εμπειρία; Αν οι άνθρωποι αγγίζονται συχνά από το Πνεύμα του Θεού, τότε είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να αφιερώνονται στον Θεό κατά τις προσευχές τους: «Θεέ μου! Θέλω να δω την ημέρα της δόξας Σου και θέλω να ζήσω για Εσένα - τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο ή πιο σημαντικό από το να ζω για Εσένα, και δεν έχω την παραμικρή επιθυμία να ζήσω για τον Σατανά και τη σάρκα. Καθιστώντας με ικανό να ζω για Εσένα σήμερα, με εξυψώνεις». Έχοντας προσευχηθεί κατ' αυτόν τον τρόπο, θα νοιώσεις ότι δεν μπορείς, παρά να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό, ότι πρέπει να αποκτήσεις τον Θεό και ότι δεν θα ήθελες να πεθάνεις χωρίς να Τον έχεις αποκτήσει ενώ ήσουν ζωντανός. Έχοντας πει μια τέτοια προσευχή, θα νοιώσεις μέσα σου μιαν αστείρευτη δύναμη, χωρίς, όμως, να γνωρίζεις την προέλευσή της· στην καρδιά σου θα υπάρχει απεριόριστη δύναμη και θα έχεις μια αίσθηση ότι ο Θεός είναι τόσο όμορφος και ότι αξίζει να Tον αγαπάς. Τότε θα σε έχει αγγίξει ο Θεός. Όλοι όσοι βίωσαν μια τέτοια εμπειρία, αγγίχτηκαν από τον Θεό. Για όσους αγγίζει ο Θεός συχνά, διάφορες αλλαγές συμβαίνουν στη ζωή τους: είναι ικανοί να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους και είναι πρόθυμοι να αποκτήσουν ολοκληρωτικά τον Θεό· η αγάπη για τον Θεό στις καρδιές τους είναι ισχυρότερη, οι καρδιές τους έχουν στραφεί ολοκληρωτικά προς τον Θεό, έχουν ξεχάσει εντελώς την οικογένεια, τον κόσμο, διάφορες περιπλοκές ή το μέλλον τους, και είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν μια ζωή γεμάτη προσπάθεια στον Θεό. Όσους έχει αγγίξει το Πνεύμα του Θεού, είναι όλοι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και που ελπίζουν να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Γνώρισε το νεότερο έργο του Θεού και ακολούθησε τα βήματα του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

17. Αυτός ο άνθρωπος, ο Πέτρος, ήταν εξαιρετικού επιπέδου, αλλά οι συνθήκες του ήταν διαφορετικές από εκείνες του Παύλου. Οι γονείς του Με καταδίωξαν, ανήκαν σε δαίμονες του Σατανά και γι' αυτό δεν μπορεί να πει κανείς ότι μετέδωσαν την οδό στον Πέτρο. Ο Πέτρος ήταν εύστροφος, προικισμένος με έμφυτη ευφυΐα, γνώρισε υπερβολική αγάπη από τους γονείς του από την παιδική ηλικία. Αφού μεγάλωσε, ωστόσο, έγινε εχθρός τους, γιατί πάντα προσπαθούσε να Με γνωρίσει, και αυτό τον έκανε να γυρίσει την πλάτη στους γονείς του. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, καταρχήν, πίστευε ότι ο ουρανός και η γη και τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Παντοδύναμου, και ότι όλα τα θετικά πράγματα προέρχονται από τον Θεό και έρχονται κατευθείαν από Αυτόν, χωρίς να περάσουν από οποιαδήποτε επεξεργασία από τον Σατανά. Λόγω του ότι το αντιπαράδειγμα των γονέων του λειτούργησε ως αντιθετικό στοιχείο, μπόρεσε να αναγνωρίσει ακόμα πιο εύκολα την αγάπη και το έλεός Μου, και το γεγονός αυτό πυροδότησε μέσα του ένα ακόμη μεγαλύτερο πάθος για την αναζήτησή Μου. Έδινε ιδιαίτερη προσοχή όχι μόνο στο να τρώει και να πίνει τα λόγια Μου, αλλά πολύ περισσότερο στο να κατανοεί τις προθέσεις Μου, και ήταν διαρκώς συνετός και προσεκτικός στις σκέψεις του, έτσι ώστε ήταν πάντα ιδιαίτερα οξύνους όσον αφορά το πνεύμα του και ως εκ τούτου ήταν σε θέση να Με ευχαριστεί σε ό,τι έκανε. Στην καθημερινή ζωή, έδινε ιδιαίτερη προσοχή στην ενσωμάτωση των διδαγμάτων όσων είχαν αποτύχει στο παρελθόν, ώστε να ωθεί τον εαυτό του να κάνει μεγαλύτερη προσπάθεια, τρέμοντας μήπως πέσει στα δίχτυα της αποτυχίας. Επίσης, έδινε ιδιαίτερη προσοχή στην αφομοίωση της πίστης και της αγάπης όλων όσοι κατά τη διάρκεια των αιώνων είχαν αγαπήσει τον Θεό. Κατ' αυτόν τον τρόπο, επιτάχυνε τον ρυθμό της ανάπτυξής του όχι μόνο όσον αφορά τις αρνητικές πτυχές, αλλά πολύ σημαντικότερα, στις θετικές πτυχές, μέχρις ότου έγινε παρουσία Μου ο μοναδικός άνθρωπος που Με γνώριζε καλύτερα. Γι' αυτόν τον λόγο, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς μπόρεσε να τοποθετήσει όλα όσα είχε στα χέρια Μου, να μην είναι πια ο κύριος του εαυτού του, ούτε καν στο φαγητό, στο ντύσιμο, στον ύπνο ή στην κατοικία του, αλλά έθεσε την ικανοποίησή Μου όσον αφορά τα πάντα ως αρχή επί της οποίας απολάμβανε τη γενναιοδωρία Μου. Πόσες φορές τον υπέβαλα σε δοκιμασίες, οι οποίες βέβαια τον άφησαν μισοπεθαμένο, αλλά ακόμα και εν μέσω αυτών των εκατοντάδων δοκιμασιών, δεν έχασε ποτέ την πίστη σε Μένα ούτε απογοητεύτηκε από Μένα. Ακόμα και όταν είπα ότι τον είχα ήδη κάνει πέρα, δεν έχασε το κουράγιο του ούτε έπεσε στην απελπισία, αλλά συνέχισε όπως και πριν να εφαρμόζει τις αρχές του για Με αγαπάει με πρακτικό τρόπο. Του είπα ότι, παρόλο που Με αγαπούσε, Εγώ δεν τον επιδοκίμαζα, αλλά θα τον παρέδιδα τελικά στα χέρια του Σατανά. Εν μέσω αυτών των δοκιμασιών, που δεν έπληξαν τη σάρκα του αλλά ήταν δοκιμασίες μέσω του λόγου, εξακολουθούσε να προσεύχεται σ' Εμένα: «Θεέ Μου! Μεταξύ ουρανού και γης και των μυριάδων πραγμάτων, υπάρχει κάποιος άνθρωπος, κάποιο πλάσμα ή πράγμα που δεν είναι στα χέρια Σου, Παντοδύναμε; Όταν μου δείχνεις έλεος, η καρδιά μου αγαλλιάζει με το έλεός Σου. Όταν Με κρίνεις, εμένα τον ανάξιο, νιώθω όλο και περισσότερο το βαθύ μυστήριο των έργων Σου, επειδή είσαι γεμάτος εξουσία και σοφία. Αν και η σάρκα μου υποφέρει, νιώθω παρηγοριά στο πνεύμα μου. Πώς θα μπορούσα να μην εξυμνήσω τη σοφία Σου και τα έργα Σου; Ακόμα κι αν πεθάνω αφού Σε γνωρίσω, θα είμαι πάντα πρόθυμος και γεμάτος ζήλο. Ω, Παντοδύναμε! Δεν θέλεις όντως να με αφήσεις να Σε δω; Μήπως δεν είμαι όντως ανάξιος να λάβω την κρίση Σου; Μήπως υπάρχει κάτι μέσα μου που δεν θέλεις να δεις»; Εν τω μέσω αυτού του είδους των δοκιμασιών, παρόλο που ο Πέτρος δεν ήταν σε θέση να κατανοήσει σαφώς τις προθέσεις Μου, είναι προφανές ότι το θεωρούσε θέμα υπερηφάνειας και προσωπικής δόξας να χρησιμοποιηθεί από Μένα (έστω κι αν ήταν μόνο για να λάβει την κρίση Μου έτσι ώστε η ανθρωπότητα να μπορεί να δει το μεγαλείο και την οργή Μου), και δεν ήταν καθόλου απογοητευμένος επειδή υποβλήθηκε σε δοκιμασίες. Εξαιτίας της πίστης του παρουσία Μου και εξαιτίας των ευλογιών Μου σ' αυτόν, αποτελεί υπόδειγμα και πρότυπο για την ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αυτό ακριβώς το παράδειγμα δεν θα πρέπει άραγε να ακολουθείτε;

Απόσπασμα από το «Κεφάλαιο 6» του «Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

18. Όταν παιδευόταν από τον Θεό, ο Πέτρος προσευχήθηκε: «Ω Θεέ! Η σάρκα μου είναι ανυπάκουη, και Εσύ με παιδεύεις και με κρίνεις. Χαίρομαι για την παίδευση και την κρίση Σου και, ακόμα κι αν Εσύ δεν με θέλεις, στην κρίση Σου βλέπω την άγια και δίκαιη διάθεσή Σου. Όταν με κρίνεις, έτσι ώστε οι άλλοι να μπορούν να δουν τη δίκαιη διάθεσή Σου στην κρίση Σου, νιώθω ικανοποιημένος. Εύχομαι μονάχα να μπορεί να διαφανεί η διάθεσή Σου ώστε η δίκαιη διάθεσή Σου να είναι ορατή σε όλα τα πλάσματα και να μπορέσω να Σε αγαπήσω πιο αγνά μέσω της κρίσης Σου και να αποκτήσω την ομοιότητα εκείνου που είναι δίκαιος. Αυτή η κρίση Σου είναι καλή, γιατί τέτοιο είναι το φιλεύσπλαχνο θέλημά Σου. Ξέρω ότι υπάρχουν ακόμα πολλά μέσα μου που επαναστατούν και ότι δεν είμαι ακόμα κατάλληλος να έρθω ενώπιόν Σου. Εύχομαι να με κρίνεις ακόμα περισσότερο, είτε μέσα από ένα εχθρικό περιβάλλον είτε μέσα από μεγάλα δεινά· ό,τι κι αν Εσύ κάνεις, για μένα είναι πολύτιμο. Η αγάπη Σου είναι τόσο βαθιά και είμαι πρόθυμος να βρεθώ στο έλεός Σου χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία». Αυτή είναι η γνώση του Πέτρου αφού βίωσε το έργο του Θεού και είναι επίσης η μαρτυρία της αγάπης του προς τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»