Μια ανθολογία από τα δέκα κείμενα του λόγου του Θεού σχετικά με τα «Έργο και είσοδος» (Μέρος Τέταρτο)
25. Ο Θεός έρχεται σήμερα ανάμεσα στους ανθρώπους για να μεταμορφώσει τις σκέψεις και το πνεύμα τους, καθώς και την εικόνα που έχουν για τον Θεό στην καρδιά τους εδώ και χιλιάδες χρόνια. Με αυτήν την ευκαιρία, θα οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Δηλαδή, μέσα από τη γνώση των ανθρώπων, Εκείνος θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο Τον γνωρίζουν, καθώς και τη στάση τους απέναντί Του, ώστε η γνώση τους για τον Θεό να κάνει ένα νέο, καθαρό ξεκίνημα, ούτως ώστε η καρδιά τους να ανανεωθεί και να μεταμορφωθεί. Η αντιμετώπιση και η πειθαρχία είναι τα μέσα, ενώ η κατάκτηση και η ανανέωση είναι οι στόχοι. Η πρόθεση του Θεού ανέκαθεν ήταν να διασκορπίσει τις δεισιδαιμονικές σκέψεις που είχαν οι άνθρωποι σχετικά με τον αόριστο Θεό, κάτι που τελευταία έχει καταστεί επείγον για Εκείνον. Ελπίζω όλοι οι άνθρωποι να το σκεφτούν καλύτερα αυτό. Αλλάξτε τον τρόπο με τον οποίον ο καθένας βιώνει τα πράγματα, ώστε να εκπληρωθεί σύντομα αυτή η επείγουσα πρόθεση του Θεού, και το τελευταίο στάδιο του έργου του Θεού στη γη να φτάσει σε μια αποδοτική κατάληξη. Δείξτε την αφοσίωσή σας, καθώς οφείλετε, και παρηγορήστε για μια τελευταία φορά την καρδιά του Θεού. Ελπίζω ότι κανένας από τους αδελφούς και τις αδελφές δεν θα αποφύγει να αναλάβει αυτήν την ευθύνη ή ότι δεν θα κάνουν πράγματα απλώς και μόνο για να λένε ότι κάνουν κάτι.
από «Έργο και Είσοδος (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
26. Αυτή τη φορά, ο Θεός ενσαρκώνεται κατόπιν πρόσκλησης και υπό το πρίσμα της κατάστασης του ανθρώπου. Δηλαδή, έρχεται για να παρέχει στον άνθρωπο αυτό που του χρειάζεται. Θα δώσει τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως βεληνεκούς ή ανατροφής, να δει τον λόγο του Θεού και, μέσα από τον λόγο Του, να δει την ύπαρξη και την εκδήλωση του Θεού, και να αποδεχθεί την τελείωσή του από τον Θεό. Ο λόγος Του θα αλλάξει τις σκέψεις και τις αντιλήψεις των ανθρώπων, ώστε η αληθινή όψη του Θεού να ριζώσει καλά στα βάθη της καρδιάς τους. Αυτή είναι η μόνη επιθυμία του Θεού στη γη. Ανεξαρτήτως του πόσο σπουδαία είναι η φύση του ανθρώπου, του πόσο φτωχή είναι η ουσία του ανθρώπου ή του πώς ενεργούσε ο άνθρωπος κατά το παρελθόν, τον Θεό δεν τον απασχολεί τίποτα από αυτά. Το μόνο που ελπίζει για τον άνθρωπο είναι να ανανεώσει πλήρως την εικόνα που έχει για τον Θεό στην καρδιά του και να γνωρίσει την ουσία της ανθρωπότητας, ούτως ώστε να αλλάξει η ιδεολογική προοπτική του. Ελπίζει ότι ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να ποθεί βαθιά τον Θεό και να έχει μια αιώνια σύνδεση μαζί Του. Αυτό είναι το μόνο που ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο.
από «Έργο και Είσοδος (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
27. Η γνώση χιλιάδων ετών αρχαίου πολιτισμού και ιστορίας έχει στεγανοποιήσει τη σκέψη, τις αντιλήψεις και την πνευματική προοπτική του ανθρώπου τόσο σφιχτά, με αποτέλεσμα να είναι αδιαπέραστες και μη αποδομήσιμες. Οι άνθρωποι ζουν στον πάτο της κόλασης, σαν να έχουν εξοριστεί από τον Θεό σ' ένα μπουντρούμι για να μην ξαναδούν το φως. Ο φεουδαρχικός τρόπος σκέψης έχει καταδυναστεύσει τους ανθρώπους σε τέτοιον βαθμό, που μετά βίας μπορούν να αναπνεύσουν και ασφυκτιούν. Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος σθένους για να αντισταθούν, και απλώς υπομένουν και υπομένουν σιωπηλοί... Κανένας δεν έχει ποτέ τολμήσει να αγωνιστεί ή να εξεγερθεί για τη διεκδίκηση της αρετής και της δικαιοσύνης· οι άνθρωποι ζουν απλώς μια ζωή που δεν είναι καλύτερη από αυτή των ζώων, υπό την κακοποίηση και τις βιαιοπραγίες των αρχόντων της φεουδαρχίας, χρόνο με τον χρόνο, μέρα με τη μέρα. Ο άνθρωπος δεν έχει σκεφτεί ποτέ να αναζητήσει τον Θεό για να απολαύσει την ευτυχία επί της γης. Είναι σαν ο άνθρωπος να έχει κατατροπωθεί, σαν τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου, μαραμένος και κιτρινισμένος. Οι άνθρωποι έχουν από καιρό απολέσει τη μνήμη τους και ανέλπιδοι ζουν στην κόλαση, εν ονόματι του ανθρώπινου κόσμου, αναμένοντας την έλευση της έσχατης ημέρας, ώστε να σβήσουν και να χαθούν μαζί με την κόλαση, ωσάν η έσχατη ημέρα, την οποία ποθούν, να είναι η ημέρα που θα αναπαυθούν εν ειρήνη. Η φεουδαρχική ηθική έχει σύρει τη ζωή των ανθρώπων στον «Άδη», με αποτέλεσμα να έχουν ακόμα μικρότερη ικανότητα να αντισταθούν. Διάφορα είδη καταδυνάστευσης έχουν αναγκάσει τον άνθρωπο να ολισθαίνει σταδιακά όλο και βαθύτερα στον Άδη και να απομακρύνεται από τον Θεό. Τώρα, ο Θεός έχει αποξενωθεί πλήρως για τον άνθρωπο, και ο άνθρωπος ακόμα σπεύδει να Τον αποφεύγει, όποτε συναντιούνται. Ο άνθρωπος δεν Τον αναγνωρίζει και Τον απομονώνει, σαν να μην Τον έχει ποτέ γνωρίσει ή δει στο παρελθόν. ... Η γνώση του αρχαίου πολιτισμού έχει κλέψει αθόρυβα τον άνθρωπο από την παρουσία του Θεού, και τον έχει στρέψει προς τον άρχοντα των διαβόλων και των υιών του. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά έχουν μεταφέρει τη σκέψη και τις αντιλήψεις των ανθρώπων σε μια άλλη εποχή εξέγερσης, κάνοντας τους να λατρεύουν περισσότερο εκείνους που έγραψαν τα Βιβλία και τα Κλασικά και απομακρύνοντας τις αντιλήψεις τους για τον Θεό. Ο άρχοντας των διαβόλων άσπλαχνα ξερίζωσε τον Θεό από την καρδιά των ανθρώπων, εν αγνοία τους, και περιχαρής την κατέλαβε ο ίδιος. Από τότε, ο άνθρωπος κυριεύθηκε από μια αποκρουστική και αχρεία ψυχή, με το πρόσωπο του άρχοντα των διαβόλων. Ένα μίσος για τον Θεό φουσκώνει στο στήθος τους και η μοχθηρότητα του άρχοντα των διαβόλων εξαπλώνεται στους ανθρώπους μέρα με τη μέρα, μέχρι να τους κυριεύσει πλήρως. Ο άνθρωπος δεν είχε πλέον ελευθερία και ήταν ανίκανος να απελευθερωθεί από το «κεφαλοκλείδωμα» του άρχοντα των δαιμόνων. Συνεπώς, ο άνθρωπος μπορούσε μόνο να παραμείνει ακίνητος και να καταληφθεί, να παραδοθεί και να υποταχθεί σε αυτόν. Πριν από πολύ καιρό έσπειρε το καρκίνωμα του αθεϊσμού στη νεαρή καρδιά του ανθρώπου, διδάσκοντας στον άνθρωπο πλάνες όπως «μάθετε την επιστήμη και την τεχνολογία, συνειδητοποιήστε τους τέσσερις εκσυγχρονισμούς, δεν υπάρχει Θεός στον κόσμο». Πέραν αυτού, επανειλημμένως προκήρυσσε «ας οικοδομήσουμε μια όμορφη πατρίδα μέσα από τον συνεχή μόχθο μας», ζητώντας από όλους να προετοιμαστούν από την παιδική ηλικία τους να υπηρετούν τη χώρα τους. Ο άνθρωπος υποσυνείδητα προσήλθε ενώπιόν του και χωρίς δισταγμό πήρε τα εύσημα (αναφορικά με τον Θεό που κρατάει όλη την ανθρωπότητα στα χέρια Του). Ποτέ δεν ένιωσε ντροπή ούτε είχε καμία αίσθηση αισχύνης. Επιπλέον, ξεδιάντροπα αιχμαλώτισε τους ανθρώπους του Θεού στον οίκο του, ενώ σαν ποντικός πήδηξε επάνω στο τραπέζι και είχε τους ανθρώπους να τον λατρεύουν σαν Θεό. Τόσο κακοποιός είναι! Κραυγάζει τόσο συγκλονιστικά σκανδαλώδη λόγια όπως «Δεν υπάρχει Θεός στον κόσμο. Ο άνεμος οφείλεται σε φυσικούς νόμους· η βροχή είναι υγρασία που συμπυκνώνεται και πέφτει υπό τη μορφή σταγόνων στη γη· ο σεισμός προέρχεται από κινήσεις στην επιφάνεια της γης λόγω γεωλογικών μεταβολών· η ξηρασία οφείλεται στην ξηρότητα του αέρα, η οποία προκαλείται από πυρηνικές διαταραχές στην επιφάνεια του ήλιου. Όλα αυτά είναι φυσικά φαινόμενα. Τι αποτελεί ενέργεια του Θεού; Ουρλιάζει[α] ακόμα τέτοιες ξεδιάντροπες δηλώσεις: «Ο άνθρωπος εξελίχθηκε από αρχαίους πιθήκους και ο κόσμος σήμερα έχει αναπτυχθεί από μια πρωτόγονη κοινωνία, πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Το αν μια χώρα θα ευδοκιμήσει ή θα καταρρεύσει είναι στο χέρι των ανθρώπων της. Στο πίσω μέρος, είχε τον άνθρωπο να τον κρεμάει ανάποδα στους τοίχους και να τον βάζει επάνω στο τραπέζι για να τον προσκυνά και να τον λατρεύει. Παρόλο που κραυγάζει «δεν υπάρχει Θεός», ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του θεό, εξωθώντας ανελέητα τον Θεό από τα όρια της γης. Παίρνει τη θέση του Θεού και ενεργεί ως άρχοντας των διαβόλων. Πόσο απίστευτα γελοίο! Κάνει τον άνθρωπο να κυριευθεί από ένα δηλητηριώδες μίσος. Φαίνεται ότι ο Θεός είναι ο ορκισμένος εχθρός του και ο Θεός δεν συμβιβάζεται με αυτόν. Μηχανορραφεί για να εκδιώξει τον Θεό, ενώ ο ίδιος παραμένει ατιμώρητος και ελεύθερος.[13] Τέτοιος είναι ο άρχοντας των διαβόλων! Πώς θα μπορούσαμε να ανεχθούμε την ύπαρξή του; Δεν θα ησυχάσει αν δεν διαταράξει το έργο του Θεού και αν δεν το κάνει κομματάκια και φέρει πλήρες χάος,[14] σαν να θέλει να εναντιωθεί στον Θεό μέχρι τέλους, μέχρι είτε να πεθάνουν τα ψάρια είτε να σπάσει το δίχτυ. Σκόπιμα αντιτίθεται στον Θεό και πλησιάζει ολοένα περισσότερο. Το απεχθές πρόσωπό του έχει εδώ και πολύ καιρό ξεσκεπαστεί πλήρως και είναι τώρα μελανιασμένο και ξυλοδαρμένο,[15] αντιμετωπίζει τρομερά δεινά, αλλά και πάλι δεν εξασθενεί το μίσος του για τον Θεό, σαν να επιθυμεί να καταβροχθίσει πλήρως τον Θεό με μια χαψιά, προκειμένου να εκτονωθεί το μίσος που έχει στην καρδιά του. Πώς θα μπορούσαμε να τον ανεχθούμε, αυτόν το μισητό εχθρό του Θεού! Μόνο η εξάλειψή του και η πλήρης εξολόθρευσή του θα εκπληρώσει τελειωτικά την επιθυμία της ζωής μας. Πώς μπορεί να του επιτραπεί να δρα ανεξέλεγκτος; Έχει διαφθείρει τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό, που ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον ήλιο των ουρανών, απονεκρώνεται και γίνεται βραδύνους. Ο άνθρωπος έχει απολέσει την κανονική ανθρώπινη λογική του. Γιατί να μη θυσιάσουμε ολόκληρη την ύπαρξή μας για να τον καταστρέψουμε και να τον κάψουμε, προκειμένου να εξαλείψουμε τον εναπομείναντα φόβο και να δώσουμε τη δυνατότητα στο έργο του Θεού να φτάσει σε άνευ προηγούμενου μεγαλείο συντομότερα; Αυτή η συμμορία αποβρασμάτων έχουν παρεισφρήσει στους ανθρώπους και έχουν προκαλέσει μέγιστη αναστάτωση και αναταραχή. Έχουν οδηγήσει όλους τους ανθρώπους στο χείλος του γκρεμού, σχεδιάζοντας μυστικά να τους σπρώξουν για να πέσουν και να γίνουν κομμάτια, ώστε μετά να κατασπαράξουν τα κουφάρια τους. Ματαίως ελπίζουν να διαταράξουν το σχέδιο του Θεού και να αναμετρηθούν μαζί Του σε ένα στοίχημα με ελάχιστες πιθανότητες.[16] Αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο! Ο σταυρός, εξάλλου, είναι έτοιμος για τον άρχοντα των διαβόλων, ο οποίος είναι ένοχος για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Ο Θεός δεν έχει θέση επάνω στον σταυρό και τον έχει ήδη αφήσει για τον διάβολο. Ο Θεός αναδύθηκε πριν από πολύ καιρό νικηφόρος και δεν νιώθει πλέον θλίψη για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Θα φέρει τη σωτηρία σε όλη την ανθρωπότητα.
από «Έργο και Είσοδος (7) » στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
28. Από επάνω έως κάτω και από την αρχή έως το τέλος, εκείνος διαταράσσει το έργο του Θεού και ενεργεί σε ασυμφωνία με τον Θεό. Όλες εκείνες οι συζητήσεις για την κληρονομιά του αρχαίου πολιτισμού, την πολύτιμη γνώση για τον αρχαίο πολιτισμό, τις διδαχές του Ταοϊσμού και του Κομφουκιανισμού, καθώς και τα βιβλία του Κομφουκιανισμού και τις φεουδαρχικές ιεροτελεστίες έχουν σύρει τον άνθρωπο στην κόλαση. Η προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία της σύγχρονης εποχή, καθώς και η αναπτυγμένη βιομηχανία, η γεωργία και οι επιχειρήσεις δεν φαίνονται πουθενά. Αντιθέτως, τονίζει απλώς τις φεουδαρχικές ιεροτελεστίες που διαδίδονται από τους αρχαίους «πιθήκους», προκειμένου σκόπιμα να διαταράξει, αντικρούσει και καταστρέψει το έργο του Θεού. Όχι μόνο έχει πλήξει τον άνθρωπο μέχρι τις μέρες μας, αλλά θέλει και να τον καταπιεί[17] εξ ολοκλήρου. Οι διδαχές του φεουδαρχικού κώδικα δεοντολογίας και η μεταλαμπάδευση της γνώσης για τον αρχαίο πολιτισμό έχουν εδώ και πολύ καιρό μολύνει τους ανθρώπους και τους έχουν μετατρέψει σε μικρούς και μεγάλους διαβόλους. Δεν υπάρχουν παρά μόνο λίγοι που θα ήταν άμεσα έτοιμοι να δεχθούν τον Θεό και να καλωσορίσουν θριαμβευτικά την έλευση του Θεού. Το πρόσωπο του ανθρώπου είναι γεμάτο από φόνο και παντού ο αέρας κουβαλάει θάνατο. Θέλουν να διώξουν τον Θεό από αυτή τη γη· με σπαθιά και μαχαίρια στο χέρι στοιχίζονται σε σχηματισμό μάχης για να εξοντώσουν τον Θεό. Είδωλα εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα του διαβόλου, όπου ο άνθρωπος διδάσκεται συνεχώς ότι δεν υπάρχει Θεός. Επάνω από αυτόν τον τόπο διεισδύει μια εμετική οσμή καμένου χαρτιού και θυμιάματος, τόσο πυκνή που καταντά αποπνικτική. Φαίνεται πως είναι η οσμή του βορβόρου που αναδύεται όταν το ερπετό τυλίγεται και κουλουριάζεται, και ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να κάνει εμετό. Επιπλέον, ακούγονται αχνά οι σατανικοί δαίμονες που ψέλνουν γραφές. Αυτός ο ήχος μοιάζει να φτάνει από πολύ μακριά, από την κόλαση, και ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να νιώσει μια ανατριχίλα στη ραχοκοκαλιά του. Παντού σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν διάσπαρτα είδωλα που φέρουν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, μετατρέποντας τον τόπο σε έναν εκθαμβωτικό κόσμο, και ο άρχοντας των διαβόλων μειδιά πονηρά, λες και η χθόνια δολοπλοκία του έχει πετύχει. Εν τω μεταξύ, ο άνθρωπος έχει πλήρη άγνοια περί αυτού, ούτε γνωρίζει ότι ο διάβολος τον έχει διαφθείρει σε τέτοιον βαθμό, που έχει γίνει ανόητος και αποκαρδιωμένος. Θέλει να εξαφανίσει τα πάντα που έχουν να κάνουν με τον Θεό με ένα χτύπημα, ώστε και πάλι να Τον προσβάλει και να Τον δολοφονήσει, ενώ προσπαθεί να διαλύσει και να διαταράξει το έργο Του. Πώς θα μπορούσε να επιτρέψει στον Θεό να είναι ισάξιός του; Πώς μπορεί να ανέχεται τον Θεό να «παρεμβαίνει» στο έργο που κάνει στους ανθρώπους επάνω στη γη; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να ξεσκεπάσει το απεχθές πρόσωπό του; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να διαταράξει το έργο του; Πώς θα μπορούσε αυτός ο διάβολος, ο οποίος βγάζει καπνούς από την οργή του, να επιτρέψει στον Θεό να διέπει την αυλή της εξουσίας του επάνω στη γη; Πώς θα μπορούσε να αποδεχθεί την ήττα του οικειοθελώς; Η απεχθής όψη του έχει αποκαλυφθεί, γι' αυτό κανείς βρίσκεται να αναρωτιέται αν θα πρέπει να κλάψει ή να γελάσει, ενώ είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να μιλήσει γι' αυτό. Δεν είναι αυτή η ουσία του; Η ψυχή του είναι αποκρουστική, όμως αυτός εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι απίστευτα όμορφος. Τι συμμορία συνενόχων! Κατέρχονται ανάμεσα στους θνητούς για να ενδώσουν σε απολαύσεις και να προκαλέσουν αναταραχή. Η ταραχή που φέρνουν αποσταθεροποιεί τον κόσμο[18] και προκαλεί πανικό στην καρδιά του ανθρώπου· έχουν διαστρεβλώσει τον άνθρωπο τόσο πολύ, σε σημείο που μοιάζει με ένα κτήνος αφόρητης ασχήμιας, χωρίς να έχει πλέον το παραμικρό ίχνος από τον αρχικό άγιο άνθρωπο. Επιθυμούν ακόμα και να καταλάβουν την εξουσία ως τύραννοι επάνω στη γη. Παρακωλύουν το έργο του Θεού, ώστε μετά βίας να μπορεί να προχωρήσει, και κρατούν τον άνθρωπο εγκλωβισμένο, σαν μέσα σε χάλκινους και ατσάλινους τοίχους. Αφότου έχουν διαπράξει τόσες αμαρτίες και έχουν προκαλέσει τόσα προβλήματα, πώς θα μπορούσαν να περιμένουν οτιδήποτε άλλο παρά την ώρα της παίδευσής τους; Οι δαίμονες και τα κακά πνεύματα βρίσκονται σε κατάσταση αμόκ επάνω στη γη και έχουν αποκλείσει το θέλημα και την επίπονη προσπάθεια του Θεού, καθιστώντας τα αδιαπέραστα. Τι θανάσιμο αμάρτημα! Πώς θα μπορούσε να μην ανησυχεί ο Θεός; Πώς θα μπορούσε να μη νιώθει εξοργισμένος ο Θεός; Προβάλουν τεράστια εμπόδια και αντίσταση στο έργο του Θεού. Πόσο αντιδραστικοί! Ακόμα κι αυτοί οι δαίμονες, μικροί και μεγάλοι, γίνονται υπεροπτικοί για τη δύναμη του πιο ισχυρού διαβόλου και αρχίζουν να κάνουν νερά. Σκοπίμως αντιτίθενται στην αλήθεια, παρότι τη γνωρίζουν πολύ καλά. Υιοί της ανταρσίας! Τώρα που ο άρχοντας τους της κόλασης έχει ανέβει στον βασιλικό του θρόνο, είναι σαν να έχουν ξιπαστεί και να αντιμετωπίζουν όλους τους άλλους με περιφρόνηση. Πόσοι είναι αυτοί που αναζητούν την αλήθεια και ακολουθούν τη δικαιοσύνη; Είναι όλοι τους κτήνη, σαν τα γουρούνια και τα σκυλιά, αρχηγοί μια συμμορίας από βρωμερές μύγες που την οδηγούν σε έναν σωρό από κοπριά, για να κουνάνε το κεφάλι τους και να επιφέρουν αναταραχή.[19] Πιστεύουν ότι ο άρχοντας τους της κόλασης είναι ανώτερος όλων των αρχόντων, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από μύγες σε αποσύνθεση. Πέραν αυτού, κάνουν συκοφαντικά σχόλια για την ύπαρξη του Θεού, βασιζόμενοι στα γουρούνια και τους σκύλους τους γονείς τους. Αυτές οι μικροσκοπικές μύγες νομίζουν ότι οι γονείς τους είναι τόσο μεγάλοι όσο οι οδοντωτές φάλαινες.[20] Δεν συνειδητοποιούν ότι είναι μικροσκοπικοί, ενώ οι γονείς τους είναι βρωμερά γουρούνια και σκυλιά, ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτεροι από τους ίδιους; Έχοντας πλήρη άγνοια της ταπεινότητάς τους, τρέχουν σε κατάσταση αμόκ λόγω της σαπίλας που αναδύουν αυτά τα γουρούνια και τα σκυλιά, και έχουν την ψευδαίσθηση ότι αναπαράγουν μελλοντικές γενεές. Αυτό είναι απολύτως ξεδιάντροπο! Με πράσινα φτερά στην πλάτη τους (αυτό αναφέρεται στον ισχυρισμό τους ότι πιστεύουν στον Θεό) αρχίζουν να είναι φαντασμένοι και να καυχιούνται παντού για το πόσο όμορφοι και ελκυστικοί είναι, ρίχνοντας στα κρυφά τις ακαθαρσίες τους επάνω στον άνθρωπο. Και είναι και ξιπασμένοι, λες και ένα ζευγάρι από φτερά στα χρώματα του ουράνιου τόξου θα μπορούσε να κρύψει τις ακαθαρσίες τους, οπότε καταδιώκουν την ύπαρξη του αληθινού Θεού (αυτό αναφέρεται στην εσωτερική ιστορία του κόσμου της θρησκείας). Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ότι, παρόλο που τα φτερά της μύγας είναι όμορφα και γοητευτικά, αυτή δεν είναι τελικά τίποτε άλλο από μια μικροσκοπική μύγα, γεμάτη βρώμα και καλυμμένη με μικρόβια. Με τη δύναμη των γουρουνιών και των σκύλων που έχουν για γονείς, τρέχουν σε κατάσταση αμόκ σε όλη τη χώρα (αυτό αναφέρεται στους θρησκευτικούς αξιωματούχους που καταδιώκουν τον Θεό, βασιζόμενοι στην ισχυρή υποστήριξη που έχουν από τη χώρα και προδίδουν τον αληθινό Θεό και την αλήθεια) με συγκλονιστική θηριωδία. Είναι σαν να έχουν επιστρέψει μαζί με τον Θεό τα φαντάσματα των Φαρισαίων στο έθνος του μεγάλου δράκοντα κόκκινου, πίσω στην παλιά τους φωλιά. Για άλλη μια φορά έχουν ξεκινήσει τους διωγμούς, συνεχίζοντας το έργο τους που διαρκεί εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Αυτή η ομάδα των φαύλων είναι σίγουρο ότι θα αφανιστεί από τη γη στο τέλος! Φαίνεται ότι, μετά από πολλές χιλιετίες, τα ακάθαρτα πνεύματα έχουν γίνει ακόμα πιο πανούργα και ύπουλα. Αναζητούν συνεχώς νέους τρόπους για να υπονομεύουν στα κρυφά το έργο του Θεού. Είναι δόλιοι και πονηροί και θέλουν να αναπαράγουν στην πατρίδα τους την τραγωδία που εκτυλίχθηκε πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια. Αυτό σχεδόν εξωθεί τον Θεό να βάλει τις φωνές, και μετά βίας συγκρατείται για να μην επιστρέψει στον τρίτο ουρανό και τους εξοντώσει. Προκειμένου να αγαπήσει τον Θεό ο άνθρωπος, πρέπει να καταλάβει το θέλημα Του, τη χαρά και τη λύπη Του, καθώς και αυτά που Εκείνος απεχθάνεται. Αυτό θα διευκολύνει περισσότερο την είσοδο του ανθρώπου. Όσο πιο ταχεία είναι η είσοδος του ανθρώπου, τόσο περισσότερο ικανοποιείται η καρδιά του Θεού· όσο πιο ξεκάθαρα μπορεί να διακρίνει ο άνθρωπος τον άρχοντα των διαβόλων, τόσο πιο πολύ πλησιάζει στον Θεό, ώστε να εκπληρωθεί η επιθυμία Του.
από «Έργο και Είσοδος (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
29. Έχω πει τόσες φορές ότι το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες πραγματοποιείται προκειμένου να μεταβάλει το πνεύμα όλων των ανθρώπων, να αλλάξει τις ψυχές τους, ώστε οι καρδιές τους, οι οποίες έχουν υποστεί τρομερό τραύμα, να αναμορφωθούν και, έτσι, να σώσει τις ψυχές τους που τόσο βαθύ πλήγμα έχουν δεχθεί από το κακό. Αυτό γίνεται προκειμένου να αφυπνιστεί το πνεύμα των ανθρώπων, να λιώσουν οι παγωμένες τους καρδιές και να μπορέσουν να αναζωογονηθούν. Αυτό είναι το ύψιστο θέλημα του Θεού. Ας αφήσουμε κατά μέρους τις ομιλίες για το πόσο μεγαλόπνοη ή εμβριθής είναι η ζωή του ανθρώπου και οι εμπειρίες του. Όταν οι καρδιές των ανθρώπων θα έχουν αφυπνιστεί, όταν θα έχουν ξυπνήσει από τα όνειρά τους και έχουν πλήρη συνείδηση της ζημιάς που τους έχει κάνει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, τότε το έργο της διακονίας του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί. Η ημέρα της ολοκλήρωσης του έργου του Θεού συμπίπτει με την επίσημη έναρξη της πορείας του ανθρώπου στο μονοπάτι της σωστή πίστης στον Θεό. Εκείνη τη στιγμή, η διακονία του Θεού θα έχει φτάσει στο τέλος της: Το έργο της ενσάρκωσης του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πλήρως και ο άνθρωπος θα ξεκινήσει επίσημα να εκτελεί το καθήκον που οφείλει να εκτελέσει, δηλαδή, να φέρει εις πέρας τη διακονία του. Αυτά είναι τα βήματα του έργου του Θεού. Συνεπώς, θα πρέπει ψηλαφώντας να αναζητήσετε το μονοπάτι της εισόδου, έχοντας ως θεμέλιο τη γνώση αυτών των πραγμάτων. Αυτό θα πρέπει να κατανοήσετε.
από «Έργο και Είσοδος (8)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Υποσημειώσεις:
13.Η φράση «παραμένει ατιμώρητος και ελεύθερος» υποδεικνύει ότι ο διάβολος γίνεται αλλόφρων και τρέχει σε κατάσταση αμόκ.
14. Η φράση «πλήρες χάος» αναφέρεται στον τρόπο που η βίαιη συμπεριφορά του διαβόλου είναι αφόρητη για τους ανθρώπους.
15. Η φράση «μελανιασμένο και ξυλοδαρμένο» αναφέρεται στο αποκρουστικό πρόσωπο του άρχοντα των διαβόλων.
16. Η φράση «στοίχημα με ελάχιστες πιθανότητες» είναι μια μεταφορά για τα κακόβουλα, καταχθόνια σχέδια του διαβόλου. Χρησιμοποιείται ειρωνικά.
17. Η λέξη «καταπιεί» αναφέρεται στη βίαιη συμπεριφορά του άρχοντα των διαβόλων, ο οποίος λεηλατεί ολόκληρη την ύπαρξη των ανθρώπων.
18. Η φράση «αποσταθεροποιεί τον κόσμο» υποδεικνύει ότι αν κάποιος είναι πλούσιος και ισχυρός, οι άνθρωποι προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά του, ενώ αν κάποιος είναι απένταρος και ανίσχυρος, οι άνθρωποι τον αγνοούν. Αυτή η φράση αναφέρεται στην αδικία που υπάρχει στον κόσμο.
19.Η φράση «επιφέρουν αναταραχή» αναφέρεται στο πώς οι δαιμονικοί άνθρωποι δρουν ανεξέλεγκτα, εμποδίζοντας και αντικρούοντας το έργο του Θεού.
20. Η λέξη «οδοντωτές φάλαινες» χρησιμοποιείται ειρωνικά. Είναι μια μεταφορά για το ότι οι μύγες είναι τόσο μικρές, που τα γουρούνια και οι σκύλοι μοιάζουν με φάλαινες μπροστά τους.
α. Στο αρχικό κείμενο αναφέρεται «κάποιοι ακόμα φωνάζουν».