Μια ανθολογία από τα τέσσερα κείμενα του λόγου του Θεού σχετικά με «Το μυστήριο της ενσάρκωσης» (Μέρος Τέταρτο)
25. Η σωτηρία του ανθρώπου από τον Θεό δεν επιτελείται απευθείας μέσω του Πνεύματος ή ως Πνεύμα, διότι το Πνεύμα Του δεν μπορεί ούτε να το αγγίξει ούτε να το δει ο άνθρωπος και δεν μπορεί να το προσεγγίσει ο άνθρωπος. Αν προσπαθούσε να σώσει τον άνθρωπο άμεσα μέσω του Πνεύματος, ο άνθρωπος δεν θα ήταν σε θέση να λάβει τη σωτηρία Του. Και αν δεν ήταν ο Θεός που ενδύθηκε την εξωτερική μορφή ενός δημιουργημένου ανθρώπου, δεν θα ήταν σε θέση να λάβει αυτή τη σωτηρία. Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να τον πλησιάσει, όπως όταν δεν μπορούσε κανείς να πλησιάσει το σύννεφο του Ιεχωβά. Μόνο μέσω της ενσάρκωσής του σε δημιουργημένο άνθρωπο, δηλαδή, ενσαρκώνοντας τον λόγο Του θα γίνει λόγος, θα μπορεί προσωπικά να εμφυσήσει τον λόγο σε όλους όσους τον ακολουθούν. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα μπορέσει να ακούσει ο ίδιος τον λόγο Του, να δει τον λόγο Του και να λάβει τον λόγο Του, τότε μέσω αυτού θα σωθεί πλήρως. Εάν ο Θεός δεν ενσαρκωνόταν, κανένας θνητός δεν θα λάμβανε τόσο μεγάλη σωτηρία, και δεν θα σωζόταν ούτε ένας άνθρωπος. Εάν το Πνεύμα του Θεού εργαζόταν απευθείας μεταξύ των ανθρώπων, ο άνθρωπος θα πλήττονταν ή θα παρασυρόταν πλήρως και θα φυλακιζόταν από τον Σατανά, γιατί ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να συγχρωτιστεί με τον Θεό.
από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
26. Η πρώτη ενσάρκωση έγινε για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία μέσω της σάρκας του Ιησού, δηλαδή, Αυτός έσωσε τον άνθρωπο από τον σταυρό, αλλά η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παρέμενε ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν πρέπει πλέον να χρησιμεύει ως προσφορά περί αμαρτίας, αλλά για να σώζει πλήρως όσους λυτρώθηκαν από την αμαρτία. Αυτό γίνεται έτσι ώστε όσοι συγχωρούνται να μπορούν να λυτρωθούν από τις αμαρτίες τους και να εξαγνιστούν πλήρως και να επιτύχουν αλλαγή της διάθεσής τους, σπάζοντας έτσι τα δεσμά της επιρροής του σκότους του Σατανά και επιστρέφοντας ενώπιον του θρόνου του Θεού. Μόνο κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αγιοποιηθεί πλήρως. Ο Θεός ξεκίνησε το έργο της σωτηρίας την Εποχή της Χάριτος μετά την ολοκλήρωση της Εποχής του Νόμου. Μόνο κατά τις έσχατες ημέρες, όταν ο Θεός έχει εξαγνίσει πλήρως την ανθρωπότητα επιτελώντας το έργο της κρίσης και του παιδέματος του ανθρώπου εξαιτίας της παρακοής, ο Θεός θα ολοκληρώσει το έργο του σωτηρίας Του και θα εισέλθει στην ανάπαυσή Του. Επομένως, στα τρία στάδια του έργου, μόνο δύο φορές ενσαρκώθηκε ο Θεός για να πραγματοποιήσει το έργο Του μεταξύ των ανθρώπων ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο ένα από τα τρία στάδια του έργου είναι να καθοδηγεί τον άνθρωπο στη ζωή του, ενώ τα άλλα δύο είναι το έργο της σωτηρίας. Μόνο εάν ενσαρκωθεί ο Θεός μπορεί να ζήσει μαζί με τον άνθρωπο, να βιώσει τον πόνο του κόσμου και να ζήσει σε μια συνηθισμένη σάρκα. Μόνο κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να παράσχει στους ανθρώπους της δημιουργίας Του τον πρακτικό λόγο που έχουν ανάγκη. Ο άνθρωπος λαμβάνει πλήρη σωτηρία από τον Θεό εξαιτίας του ενσαρκωμένου Θεού, όχι άμεσα από τις προσευχές του στον ουρανό. Διότι ο άνθρωπος είναι από σάρκα. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δει το Πνεύμα του Θεού, πολύ λιγότερο δε, να Τον προσεγγίσει. Το μόνο με το οποίο μπορεί να συσχετιστεί ο άνθρωπος είναι η ενσάρκωση του Θεού. Μόνο μέσω Αυτού μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει όλον τον λόγο και όλες τις αλήθειες και να λάβει πλήρη σωτηρία. Η δεύτερη ενσάρκωση αρκεί για να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τις αμαρτίες του και να εξαγνιστεί πλήρως. Ως εκ τούτου, η δεύτερη ενσάρκωση θα φέρει εις πέρας όλο το έργο του Θεού στη σάρκα και θα ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού. Στη συνέχεια, το έργο του ενσαρκωμένου Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πλήρως. Μετά τη δεύτερη ενσάρκωση, δεν θα ενσαρκωθεί και πάλι για να επιτελέσει το έργο Του. Διότι θα έχει ολοκληρωθεί ολόκληρη η διαχείρισή Του. Τις έσχατες ημέρες, η ενσάρκωσή Του θα έχει κερδίσει πλήρως τον εκλεκτό Του λαό και όλοι οι άνθρωποι κατά τις έσχατες ημέρες θα καταταχθούν ανάλογα με το είδος τους. Δεν θα επιτελεί πλέον το έργο της σωτηρίας, ούτε θα επιστρέψει στη σάρκα για να επιτελέσει οποιοδήποτε έργο.
από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
27. Στο έργο των εσχάτων ημερών, ο λόγος είναι πιο δυνατός από την εκδήλωση σημείων και θαυμάτων και η εξουσία του λόγου υπερβαίνει εκείνη των σημείων και των θαυμάτων. Ο λόγος αποκαλύπτει όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις στην καρδιά του ανθρώπου. Δεν είσαι σε θέση να τις αναγνωρίσεις μόνος σου. Όταν σου αποκαλυφθούν μέσω του λόγου, θα φτάσεις φυσικά στη συνειδητοποίηση. Δεν θα μπορείς να τις αρνηθείς, και θα πειστείς απόλυτα. Δεν είναι αυτή άραγε η εξουσία του λόγου; Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε από το σημερινό έργο του λόγου. Επομένως, ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί πλήρως από τις αμαρτίες του μέσω της θεραπείας της ασθένειας και της εκδίωξης των δαιμόνων και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως με την εκδήλωση σημείων και θαυμάτων. Η εξουσία της θεραπείας των ασθενειών και της εκδίωξης των δαιμόνων απλώς δίνει χάρη στον άνθρωπο, αλλά η σάρκα του ανθρώπου εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παραμένει μέσα στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, ό,τι δεν έχει καθαρίσει, εξακολουθεί να ανήκει στην αμαρτία και την ακαθαρσία. Μόνο αφού ο άνθρωπος καθαριστεί μέσω του λόγου, μπορεί να τον κερδίσει ο Θεός και να αγιοποιηθεί. Όταν οι δαίμονες εκδιώχθηκαν από τον άνθρωπο και αυτός λυτρώθηκε, αυτό σήμανε μόνο ότι αποσπάστηκε από τα χέρια του Σατανά και επέστρεψε στον Θεό. Ωστόσο, δεν έχει καθαριστεί ή αλλαχθεί από τον Θεό, και παραμένει διεφθαρμένος. Μέσα στον άνθρωπο εξακολουθεί να υπάρχει ακαθαρσία, αντίσταση και παρακοή. Ο άνθρωπος έχει επιστρέψει στον Θεό μόνο μέσω της λύτρωσης, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον γνωρίζει και εξακολουθεί να αντιστέκεται και να προδίδει τον Θεό. Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του. Μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς του Σατανά, ο άνθρωπος διαθέτει ήδη μέσα του φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν ο άνθρωπος λυτρωθεί, πρόκειται μόνο για λύτρωση, όπου ο άνθρωπος αγοράζεται με υψηλό τίμημα, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος που είναι τόσο μιαρός πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή πριν αξιωθεί να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και του παιδέματος, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα είναι σε θέση να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα γίνεται για να καθαρίσει ο άνθρωπος και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και του παιδέματος του λόγου, καθώς και του ραφιναρίσματος, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να εξαγνιστεί. Αντί να θεωρούμε ότι αυτό το στάδιο έργου είναι το έργο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να πούμε ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης καθώς και το δεύτερο στάδιο της σωτηρίας. Ο άνθρωπος κερδίζεται από τον Θεό μέσω της κρίσης και του παιδέματος με τον λόγο. Με τη χρήση του λόγου για τον εξευγενισμό, την κρίση και την αποκάλυψη, όλες οι ακαθαρσίες, οι έννοιες, τα κίνητρα και οι προσωπικές ελπίδες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως. Αν και ο άνθρωπος έχει λυτρωθεί και συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, θεωρείται απλώς ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ανάλογα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος ζει στη σάρκα και δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, συνεχίζοντας να αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος, ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειοψηφία των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα μόνο για να ομολογήσει τις αμαρτίες το βράδυ. Έτσι, ακόμα κι αν η προσφορά περί αμαρτίας ήταν αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορούσε να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας έχει ολοκληρωθεί, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. ... Βρίσκεται βαθύτερα από την αμαρτία, φυτεύεται από τον Σατανά και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στον άνθρωπο. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη δικιά του βαθιά ριζωμένη φύση. Μόνο μέσω της κρίσης με τον λόγο μπορούν να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο και εφεξής.
από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
28. Αυτό που ο άνθρωπος έχει επιτύχει τώρα - το ανάστημα του ανθρώπου σήμερα, η γνώση, η αγάπη, η πίστη, η υπακοή, καθώς και η αντίληψή του - είναι τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με την κρίση του λόγου. Το γεγονός ότι είσαι σε θέση να έχεις πίστη και να παραμένεις όρθιος μέχρι σήμερα έχει επιτευχθεί μέσω του λόγου. Τώρα ο άνθρωπος βλέπει ότι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι πράγματι ιδιαίτερο. Υπάρχουν πολλά που δεν μπορεί να επιτύχει ο άνθρωπος. Είναι τα μυστήρια και τα θαύματα. Ως εκ τούτου, πολλοί έχουν υποταχθεί. Κάποιοι δεν έχουν υποταχθεί ποτέ σε κανέναν άνθρωπο από την ημέρα της γέννησής τους, αλλά όταν βλέπουν σήμερα τον λόγο του Θεού, υποτάσσονται πλήρως χωρίς να το αντιλαμβάνονται, και δεν προσπαθούν να προβούν σε διεξοδικές αναλύσεις ή να πουν οτιδήποτε άλλο. Ο άνθρωπος έχει πέσει καταγής υπό τον λόγο και βρίσκεται γονυπετής υπό την κρίση του λόγου. Εάν το Πνεύμα του Θεού μιλούσε απευθείας στον άνθρωπο, θα υποτάσσονταν όλοι στη φωνή, πέφτοντας κάτω χωρίς λόγο αποκαλύψεως, όπως ο Παύλος έπεσε στο έδαφος εν μέσω του φωτός καθώς ταξίδευε προς τη Δαμασκό. Αν ο Θεός συνέχιζε να εργάζεται κατ' αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να γνωρίζει τη δική του διαφθορά μέσω της κρίσης του λόγου και να επιτύχει τη σωτηρία. Μόνο μέσω της ενσάρκωσης μπορεί να παραδώσει προσωπικά τον λόγο Του στα αυτιά όλων, έτσι ώστε όλοι όσοι έχουν αυτιά να ακούσουν τον λόγο Του και να λάβουν το έργο της κρίσης του λόγου. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που πέτυχε ο λόγος Του, και όχι η εμφάνιση του Πνεύματος που κάνει τον άνθρωπο να υποτάσσεται λόγω του φόβου. Μόνο με αυτό το πρακτικό και ιδιαίτερο έργο μπορεί να αποκαλυφθεί πλήρως η παλιά διάθεση του ανθρώπου, κρυμμένη βαθιά μέσα του για πολλά χρόνια, ώστε ο άνθρωπος να την αναγνωρίσει και να την αλλάξει. Αυτό είναι το πρακτικό έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Μιλάει και κρίνει με πρακτικό τρόπο για να επιτύχει τα αποτελέσματα της κρίσης πάνω στον άνθρωπο μέσω του λόγου. Αυτή είναι η εξουσία του ενσαρκωμένου Θεού και η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού. Αυτό συμβαίνει για να γίνει γνωστή η εξουσία του ενσαρκωμένου Θεού, τα αποτελέσματα που πέτυχε το έργο του λόγου και η ενσάρκωση του Πνεύματος. Επιδεικνύει την εξουσία Του μέσω της κρίσης πάνω στον άνθρωπο με τον λόγο. Αν και η σάρκα Του είναι η εξωτερική μορφή μιας συνηθισμένης και κανονικής ανθρώπινης φύσης, τα αποτελέσματα που επιτυγχάνει ο λόγος του δείχνουν στον άνθρωπο ότι Αυτός είναι γεμάτος εξουσία, ότι είναι ο ίδιος ο Θεός και ότι ο λόγος Του είναι η έκφραση του ίδιου του Θεού. Αυτό δείχνει σε όλους ότι είναι ο ίδιος ο Θεός, ο ίδιος ο Θεός που ενσαρκώθηκε και ότι δεν μπορεί να προσβληθεί από κανέναν. Κανείς δεν μπορεί να υπερβεί την κρίση Του μέσω του λόγου και καμία δύναμη του σκότους δεν μπορεί να υπερισχύσει της εξουσίας Του.
από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
29. Ενσαρκώνεται επειδή η σάρκα μπορεί επίσης να διαθέτει εξουσία και είναι ικανός να διεκπεραιώνει έργο μεταξύ των ανθρώπων με πρακτικό τρόπο, που είναι ορατός και απτός στον άνθρωπο. Αυτό το έργο είναι πολύ πιο ρεαλιστικό από οποιοδήποτε έργο που επιτελείται άμεσα από το Πνεύμα του Θεού που κατέχει όλη την εξουσία, και τα αποτελέσματά του είναι επίσης εμφανή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ενσαρκωμένη σάρκα του μπορεί να μιλήσει και να εργαστεί με πρακτικό τρόπο. Η εξωτερική μορφή της σάρκας Του δεν έχει καμία εξουσία και μπορεί να προσεγγιστεί από τον άνθρωπο. Η ουσία του φέρει εξουσία, αλλά η εξουσία Του δεν είναι ορατή από κανέναν. Όταν Αυτός μιλά και εργάζεται, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να εντοπίσει την ύπαρξη της εξουσίας Του. Αυτό είναι ακόμα πιο ευνοϊκό για το πραγματικό έργο Του. Και όλο αυτό το έργο μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Παρόλο που κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι κατέχει εξουσία ή βλέπει ότι δεν μπορεί να προσβληθεί ή να δει την οργή Του, μέσω της καλυμμένης εξουσίας, της οργής και του δημόσιου λόγου Του, επιτυγχάνει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα του λόγου Του. Με άλλα λόγια, με τον τόνο της φωνής, την αυστηρή έκφραση και όλη τη σοφία του λόγου Του, ο άνθρωπος πείθεται απόλυτα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος υποτάσσεται στον λόγο του ενσαρκωμένου Θεού, ο οποίος φαινομενικά δεν έχει καμία εξουσία, επιτυγχάνοντας έτσι τον στόχο Του να σώσει τον άνθρωπο. Αυτή είναι μια άλλη σημασία της ενσάρκωσής Του: να μιλήσει πιο ρεαλιστικά και να επιτρέψει στην πραγματικότητα του λόγου Του να επηρεάσει τον άνθρωπο, προκειμένου να γίνει μάρτυρας της δύναμης του λόγου του Θεού. Συνεπώς, αυτό το έργο, αν δεν γινόταν μέσω της ενσάρκωσης, δεν θα πετύχαινε το παραμικρό αποτέλεσμα και δεν θα ήταν σε θέση να σώσει πλήρως τους αμαρτωλούς. Εάν ο Θεός δεν ενσαρκωθεί, παραμένει Πνεύμα, τόσο αόρατο όσο και απροσδιόριστο για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι πλάσμα της σάρκας, και ο άνθρωπος και ο Θεός ανήκουν σε δύο διαφορετικούς κόσμους και έχουν διαφορετική φύση. Το Πνεύμα του Θεού είναι ασύμβατο με τον άνθρωπο της σάρκας και δεν μπορούν να δημιουργηθούν σχέσεις μεταξύ τους. Εξάλλου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει πνεύμα. Ως εκ τούτου, το Πνεύμα του Θεού πρέπει να γίνει ένα από τα πλάσματα και να επιτελέσει το αρχικό του έργο. Ο Θεός δύναται να ανυψωθεί στο υψηλότερο σημείο και να ταπεινωθεί με το να γίνει άνθρωπος της δημιουργίας, να επιτελέσει έργο και να ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά ο άνθρωπος δεν δύναται να ανυψωθεί στο υψηλότερο σημείο και να γίνει πνεύμα, πολύ λιγότερο δε, να κατέλθει στο χαμηλότερο σημείο. Επομένως, ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί για να πραγματοποιήσει το έργο Του. Όπως και με την πρώτη ενσάρκωση, μόνο η σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού θα μπορούσε να λυτρώσει τον άνθρωπο μέσω της σταύρωσής Του, ενώ δεν ήταν δυνατό να σταυρωθεί το Πνεύμα του Θεού ως προσφορά περί αμαρτίας για τον άνθρωπο. Ο Θεός θα μπορούσε να ενσαρκωθεί για να υπηρετήσει ως προσφορά περί αμαρτίας για τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ανέλθει απευθείας στον ουρανό για να πάρει την προσφορά περί αμαρτίας που είχε ετοιμάσει ο Θεός γι' αυτόν. Ως εκ τούτου, ο Θεός πρέπει να ταξιδέψει ανάμεσα σε ουρανό και γη, αντί να αφήσει τον άνθρωπο να ανέλθει στον ουρανό για να λάβει αυτή τη σωτηρία, επειδή ο άνθρωπος είχε πέσει και δεν μπορούσε να ανέλθει στον ουρανό, πολύ λιγότερο δε, να λάβει την προσφορά περί αμαρτίας. Συνεπώς, ήταν απαραίτητο ο Ιησούς να έλθει ανάμεσα στους ανθρώπους και προσωπικά να επιτελέσει το έργο που απλώς δεν μπορούσε να επιτευχθεί από τον άνθρωπο. Κάθε φορά που ο Θεός ενσαρκωνόταν, ήταν απολύτως απαραίτητο. Εάν κάποιο από τα στάδια μπορούσε να εκτελεστεί απευθείας από το Πνεύμα του Θεού, δεν θα είχε υπομείνει τις προσβολές της ενσάρκωσης.
από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
30. Σε αυτό το τελικό στάδιο του έργου, τα αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσω του λόγου. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει να κατανοήσει πολλά μυστήρια και το έργο του Θεού μέσα από όλες τις γενιές του παρελθόντος. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος διαφωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει να κατανοήσει τα μυστήρια που δεν έχουν αποκαλυφθεί από γενιές του παρελθόντος, καθώς και το έργο των προφητών και αποστόλων των παρελθόντων χρόνων και τις αρχές με τις οποίες εργάζονταν. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει επίσης να γνωρίσει τη διάθεση του ίδιου του Θεού, καθώς και την παρακοή και αντίσταση του ανθρώπου, και κατορθώνει να γνωρίσει τη δική του ουσία. Μέσω αυτών των σταδίων του έργου και όλου του εκπεφρασμένου λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει να γνωρίσει το έργο του Πνεύματος, το έργο της ενσαρκωμένης σάρκας του Θεού και επιπλέον ολόκληρη τη διάθεσή Του. Κέρδισες τη γνώση σου για το έργο διαχείρισης του Θεού των έξι χιλιάδων ετών επίσης μέσω του λόγου. Δεν επιτεύχθηκε η γνώση σου για τις προηγούμενες έννοιές σου και η αποβολή τους, επίσης, μέσω του λόγου; Στο προηγούμενο στάδιο, ο Ιησούς επιτέλεσε σημεία και θαύματα, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο σε αυτό το στάδιο. Δεν σε βοηθά ο λόγος να κατανοήσεις γιατί δεν το κάνει αυτό; Επομένως, ο λόγος που εκφράζεται σε αυτό το στάδιο υπερβαίνει το έργο που έχει επιτελεστεί από τους αποστόλους και τους προφήτες των προηγούμενων γενεών. Ακόμα και οι προφητείες των προφητών δεν θα μπορούσαν να έχουν επιτύχει τέτοια αποτελέσματα. Οι προφήτες μίλησαν μόνο για προφητείες, για το τι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά όχι για το έργο που ο Θεός έπρεπε να επιτελέσει εκείνον τον καιρό. Δεν μιλούσαν για να καθοδηγήσουν τον άνθρωπο στη ζωή του, να προσφέρουν αλήθειες στον άνθρωπο ή να αποκαλύψουν στον άνθρωπο μυστήρια, πολύ λιγότερο δε, δεν μιλούσαν για να προσφέρουν ζωή. Από τον λόγο που εκφράζεται στο παρόν στάδιο, υπάρχει προφητεία και αλήθεια, αλλά κυρίως χρησιμεύει για να προσφέρει ζωή στον άνθρωπο. Ο σημερινός λόγος διαφέρει από τις προφητείες των προφητών. Αυτό είναι ένα στάδιο έργου όχι για προφητείες, αλλά για τη ζωή του ανθρώπου, για να αλλάξει τη διάθεση της ζωής του ανθρώπου. Το πρώτο στάδιο ήταν το έργο του Ιεχωβά για να ανοίξει ένα μονοπάτι όπου ο άνθρωπος θα λατρεύει τον Θεό στη γη. Ήταν το έργο της έναρξης για να βρεθεί η πηγή του έργου στη γη. Εκείνον τον καιρό, ο Ιεχωβά δίδαξε στους Ισραηλίτες να τηρούν το Σάββατο, να σέβονται τους γονείς τους και να ζουν ειρηνικά με τους άλλους. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν κατανοούσαν τι συνιστούσε ο άνθρωπος, ούτε κατανοούσαν πώς να ζουν στη γη, ήταν απαραίτητο στο πρώτο στάδιο του έργου να καθοδηγήσει τους ανθρώπους στη ζωή τους. Ό,τι ο Ιεχωβά εξέφρασε σε αυτούς δεν είχε προηγουμένως κοινοποιηθεί στον άνθρωπο ούτε ήταν στην κατοχή του. Εκείνον τον καιρό πολλοί προφήτες ανυψώθηκαν για να εκφράσουν προφητείες, οι οποίες δημιουργήθηκαν υπό την ηγεσία του Ιεχωβά. Αυτό ήταν απλά ένα μέρος του έργου. Στο πρώτο στάδιο, ο Θεός δεν ενσαρκώθηκε, οπότε μίλησε σε όλες τις φυλές και τα έθνη μέσω των προφητών. Όταν ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο Του εκείνον τον καιρό, δεν μίλησε τόσο πολύ όσο στη σημερινή εποχή. Αυτό το έργο του λόγου των εσχάτων ημερών δεν έχει επιτελεστεί ποτέ σε εποχές και γενεές του παρελθόντος. Παρόλο που ο Ησαΐας, ο Δανιήλ και ο Ιωάννης εξέφρασαν πολλές προφητείες, αυτές οι προφητείες ήταν τελείως διαφορετικές από τον λόγο που εκφράζεται τώρα. Αυτό που εξέφραζαν ήταν μόνο προφητείες, αλλά όχι ο λόγος τώρα. Εάν μετέτρεπα όλα όσα εκφράζω τώρα σε προφητείες, θα μπορούσατε να καταλάβετε; Εάν μιλούσα για μελλοντικά θέματα, για θέματα αφού αναχωρήσω, πώς θα μπορούσατε να καταλάβετε; Το έργο του λόγου δεν επιτελέστηκε ποτέ την εποχή του Ιησού ή την Εποχή του Νόμου. Ίσως κάποιοι πουν: «Δεν εξέφρασε ο Ιεχωβά λόγο κατά την εποχή του έργου Του; Εκτός από τη θεραπεία της ασθένειας, την εκδίωξη των δαιμόνων και την επιτέλεση σημείων και θαυμάτων, δεν εξέφρασε κι ο Ιησούς λόγο εκείνον τον καιρό;» Υπάρχουν διαφορές στον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται ο λόγος. Ποια ήταν η ουσία του λόγου που εξέφρασε ο Ιεχωβά; Καθοδηγούσε απλώς τους ανθρώπους στη ζωή τους επί γης, η οποία δεν περιλάμβανε πνευματικά θέματα στη ζωή. Γιατί λέγεται ότι τα λόγια του Ιεχωβά διακηρύχθηκαν σε όλα τα μέρη; Η λέξη «διέταξε» αναφέρεται στην παροχή σαφών οδηγιών και άμεσων εντολών. Δεν παρείχε στον άνθρωπο ζωή. Αντ' αυτού, πήρε απλά τον άνθρωπο από το χέρι και δίδαξε τον άνθρωπο να έχει φόβο Θεού. Δεν υπήρχαν παραβολές. Το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ δεν είχε σκοπό να αντιμετωπίσει ή να πειθαρχήσει τον άνθρωπο ή να κρίνει και να παιδέψει. Είχε σκοπό να καθοδηγήσει. Ο Ιεχωβά ζήτησε από τον Μωυσή να πει στον λαό Του να μαζεύει μάννα στην έρημο. Κάθε πρωί πριν από την ανατολή, έπρεπε να μαζεύουν μάννα, μόνο για να φάνε εκείνη την ημέρα. Το μάννα δεν μπορούσε να διατηρηθεί μέχρι την επόμενη μέρα, καθώς θα μούχλιαζε. Δεν δίδαξε τον άνθρωπο ούτε αποκάλυψε τη φύση του και δεν αποκάλυψε τις ιδέες και τις σκέψεις του. Δεν άλλαξε τον άνθρωπο αλλά τον καθοδήγησε στη ζωή του. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος ήταν σαν παιδί. Ο άνθρωπος δεν καταλάβαινε τίποτα και μπορούσε μόνο να κάνει βασικές μηχανικές κινήσεις. Επομένως, ο Ιεχωβά θέσπισε μόνο νόμους για να καθοδηγήσει τον λαό. Εάν επιθυμείς να διαδοθεί το ευαγγέλιο έτσι ώστε όλοι όσοι αναζητούν με αγνή καρδιά να μπορούν να αποκτήσουν γνώση του έργου που επιτελείται την σήμερον ημέρα και να πείθονται απόλυτα, τότε πρέπει να κατανοήσεις την ιστορία, την ουσία και τη σημασία του έργου που έχει επιτελεστεί σε κάθε στάδιο εκ των έσω. Ακούγοντας τη συναναστροφή σας, μπορούν να κατανοήσουν το έργο του Ιεχωβά και το έργο του Ιησού και, επιπλέον, όλο το έργο που επιτελείται σήμερα, καθώς και τη σχέση και τις διαφορές μεταξύ των τριών σταδίων του έργου, έτσι ώστε, αφού ακούσουν, θα διαπιστώσουν ότι κανένα από τα τρία στάδια δεν διαταράσσει τα υπόλοιπα. Πράγματι, όλα έχουν επιτελεστεί από το ίδιο Πνεύμα. Παρόλο που εργάζονται σε διαφορετικές εποχές, το περιεχόμενο του έργου που διεξάγουν διαφέρει, και τα λόγια που εκφράζουν επίσης διαφέρουν, ενώ οι αρχές με τις οποίες εργάζονται είναι ίδιες. Αυτά είναι τα μεγαλύτερα οράματα που όλοι οι άνθρωποι οφείλουν να κατανοήσουν.
από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»