«Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου» (Απόσπασμα Α')

Ο λόγος του Θεού «Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου» (Απόσπασμα Α')

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο άνθρωπος περνούσε τους αιώνες με τον Θεό, όμως ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ότι ο Θεός κυβερνά τη μοίρα όλων των πραγμάτων και των ζωντανών οργανισμών ή πώς ο Θεός ενορχηστρώνει και κατευθύνει το καθετί. Αυτό είναι κάτι που έχει διαφύγει του ανθρώπου από αμνημονεύτων χρόνων έως σήμερα. Όσο για τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό, δεν είναι επειδή οι πράξεις του Θεού είναι πολύ απροσδιόριστες ή επειδή το σχέδιο του Θεού δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί αλλά επειδή η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου είναι πολύ απομακρυσμένα από τον Θεό. Επομένως, ακόμα και αν ο άνθρωπος ακολουθεί τον Θεό, παραμένει εν αγνοία του στην υπηρεσία του Σατανά. Κανείς δεν αναζητά ενεργά τα βήματα ή την εμφάνιση του Θεού και κανείς δεν επιθυμεί να υπάρξει υπό τη φροντίδα και τη συντήρηση του Θεού. Αντίθετα, είναι πρόθυμοι να στηριχθούν στη διάβρωση του Σατανά και του κακού προκειμένου να προσαρμοστούν σε αυτόν τον κόσμο και στους κανόνες της ζωής που ακολουθεί η διαβολική ανθρωπότητα. Σε αυτό το σημείο, η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου έχουν γίνει το αντικείμενο φόρου τιμής του ανθρώπου στον Σατανά και η τροφή του Σατανά. Επιπλέον, η ανθρώπινη καρδιά και το πνεύμα γίνονται ένα μέρος στο οποίο ο Σατανάς μπορεί να κατοικεί και ένας κατάλληλος τόπος που αυτός μπορεί να παίξει. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος εν αγνοία του δεν κατανοεί τις αρχές της ανθρώπινης οντότητας, και την αξία και τον σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι νόμοι από τον Θεό και η διαθήκη μεταξύ Θεού και ανθρώπου βαθμιαία ξεθωριάζουν στην καρδιά του ανθρώπου και ο άνθρωπος δεν αναζητά πλέον ούτε δίνει βάση στον Θεό. Καθώς ο χρόνος περνάει, ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει πλέον γιατί ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, ούτε καταλαβαίνει τα λόγια που προέρχονται από το στόμα του Θεού ούτε και συνειδητοποιεί όλα όσα προέρχονται από τον Θεό. Ο άνθρωπος αρχίζει να αντιστέκεται στους νόμους και στις εντολές του Θεού· η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου νεκρώνονται... Ο Θεός χάνει τον άνθρωπο της αρχικής Του δημιουργίας και ο άνθρωπος χάνει τη ρίζα της απαρχής του. Αυτή είναι η θλίψη αυτής της ανθρωπότητας».

Πηγή από «Αστραπή της Ανατολής»